Het zit zo dat de hond van mijn vader, een 6-jarige Franse bulldog, doodziek is. Ik zal zo kort mogelijk de situatie trachten te schetsen.
Hond is altijd zeer actief en speels van karakter geweest. Eind vorige zomer kreeg ze opeens vaak last van braken. Dit begon met doorgaans een paar keer per week, tot dagelijks, tot meerdere keren per dag. Wij dachten eerst dat het gewoon aan de warmte lag of iets stress gerelateerd de oorzaak was, maar het braken bleef op den duur ook aanhouden als ze rustig was. Ze bleef braken tot er zelfs geen gal meer uitkwam. Bij de DA is er toen een maagontsteking uitgekomen, is ze voor behandeld en erna ging het een hele tijd goed.
Vanaf de winter is ze terug opnieuw beginnen braken, dus ze heeft opnieuw een kuur tegen maagontsteking gehad. Alleen leek deze kuur niet te zijn aangeslagen want snel erna kwamen de symptomen opnieuw en wilde ze zelfs niet meer eten. Bij de DA deze keer uitgebreid onderzoek gedaan, bloed, urine, gastroscopie, endoscopie, rx van de darmen.. Er is helemaal niks abnormaal uitgekomen, DA stond zelf een beetje perplex.
Wij zijn toen begonnen met voedsel eliminatie om te zien of daar de oorzaak uit gehaald kon worden en hebben haar (op aanraden van DA) op een aangepast eiwitten arm en hypoallergeen dieet gezet. Hier deed ze het weer een tijdje goed op, tot ze eind februari opeens heel snel achteruit is gegaan, met opnieuw braken en hevige diarree erbij.
Wij zijn toen voor een second opinion gegaan, weer uitgebreid onderzoek en wederom niks abnormaal te zien.
Hond is op twee weken tijd van 15kg naar 11kg naar uiteindelijk 9kg gegaan, dus wij hebben haar in de kliniek bij onze DA laten opnemen. Deze keer kwam er uit het onderzoek dat haar witte bloedcellen lichtjes verhoogd waren. De conclusie van de DA: chronische maagontsteking, maar hij legt ook de nadruk erop dat hij het eigenlijk niet zeker weet. Ze is daar nu een week geweest en we hebben haar vandaag terug morgen ophalen, maar wat we opgehaald hebben is maar een klein hoopje ellende

Hond weegt momenteel nog maar 8.4kg, is vel over been en kan amper op haar poten staan. Vandaag wilde ze ook weer niet eten, de afgelopen twee dagen bij de DA heeft ze goed gegeten en alles binnengehouden. De DA zegt dat we haar er wel bovenop kunnen krijgen, maar dat dit altijd zal terugkomen en wij dus moeten aankijken of dit nog wel een hondwaardig leven voor haar is.
Het is voor ons heel erg moeilijk te accepteren omdat er buiten een lichte verhoging van witte bloedcellen niks uitsluitend uit de onderzoeken zijn gekomen. Daarom vragen wij ons af of we wat over het hoofd hebben gezien, of iemand dit eerder heeft meegemaakt?
We hebben het gevoel volledig in het duister te tasten, wie kan ons terug wat licht geven
