
Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
MarlindeRooz schreef:Onze hond deed dat ook! (Labrador x Mechelse herder X boerenfox) Bij haar helpt het om je te verstoppen. Dan is ze je kwijt en schrikt ze zich de pleuris.
Ook hebben we een tijdje met een clicker getraind. En snoepjes meenemen die lekkerder zijn. Of bijvoorbeeld een fluitje gebruiken zodat het geluid harder is. Vonden we echt cool toen dat ze naar een fluitje luisterde haha.
tamary schreef:Kan heel goed puberfase zijn en het kan ook dat het juist met paard erbij wel goed gaat. Want wat doe je als hond eigen ideeen heeft als je samen met paard in het bos bent? Zeker als paard onderdeel roedel is en die wel doelbewust verder gaat, is kans veel groter dat hond er bij wil blijven, tempo zal vaak ook wat hoger liggen en meer signaal we gaan ergens naar toe geven, dan we zijn hier lekker aan het onderzoeken/rondklooien.
belle_boef schreef:MarlindeRooz schreef:Onze hond deed dat ook! (Labrador x Mechelse herder X boerenfox) Bij haar helpt het om je te verstoppen. Dan is ze je kwijt en schrikt ze zich de pleuris.
Dit was bij mij ook de oplossing. 2 keer kort achter elkaar in een wandeling en daarna nooit mee nodig geweest
MarritdeG schreef:Hij bleef gewoon lekker chillen in zijn gat
Goof schreef:MarritdeG schreef:Hij bleef gewoon lekker chillen in zijn gat
![]()
![]()
Stiekem heel grappig, maar niet voor jou op dat moment.
Ik herken het wel. Ik heb en herplaatser die de eerste 2,5 jaar van zijn leven nog nooit had losgelopen. Ik heb hem nu 13 maanden en het is een drama geweest; wegrennen, mij niet in de gaten houden, de hele wereld was 1 groot feest en 1 grote uitdaging. Mijn hond kende overigens ook alle commando's en luisterde zonder afleiding perfect!
Ik ben nu 13 maanden superintensief bezig en ik denk dat ik inmiddels wel kan zeggen dat ik een fijne hond heb buiten, hele enkele uitzonderingen daar gelaten. Ik ben al het hele jaar bezig met ieder contact met mij positief bevestigen. Iedere keer dat hij om kijkt waar ik ben; beloningswoord en snoepje erin. Iedere keer dat hij uit zichzelf naar me toe komt; beloningswoord en snoepje erin. Ook iedere keer als ik hem moest halen omdat hij niet kwam; omdraaien, meelopen, beloningswoord en snoepje erin.
Inmiddels zijn we zover dat als hij naar andere honden toe rent om te spelen en hem roep, dat hij omdraait en met me mee komt. Superfijn! Het enige dat nog lastig is is dat hij hondenpoep eet en wegrennen om poep te eten is nogal zelfbelonend natuurlijk. Ik ben nu nog bezig met kijken of ik het wegrennen voor kan zijn, door constant aandacht te vragen en positief te belonen.
Kortom, verwacht niet dat het ineens op te lossen is, volhouden, het is een kwestie van tijd. Hij is nog erg jong, hij moet het zich ook nog eigen maken.
SergeantRoos schreef:Wij hebben onze hond redelijk aan een fluitje kunnen laten luisteren door er een soort Pavlov idee aan te koppelen.
Je begint dan gewoon in huis, naast je hond, en je fluit terwijl je hem jets echt heel heel lekkers geeft en je beloont met stem en aaien. Dit bouw je uit naar (ook binnenshuis) van de ene kant van de kamer fluiten en naar je toe laten komen. Nooit meer dan 1 keer fluiten en áltijd met iets heel lekkers belonen. Echt meerdere keren per dag een keertje doen. Dan in de tuin, dan voor op straat, en zo steeds verder.
Als je het echt vaak doet (echt meerdere keren per dag even), en je blijft consequent iets heel lekkers geven, koppelt de hond als het goed is het fluitje aan "komen en verwend worden", en wordt het een soort automatische reactie.
Edit: en niet naar de volgende stap gaan voordat de vorige echt bevestigd is. Het moet automatisme worden, dus je mag hem eigenlijk niet de kans geven het fluitje te negeren.
Wij hebben een energieke jachthond die ook in het veld gewoon maar doorliep, en niet kwam als wij riepen, of pas veel later. Fluitje doet hij nu heel best
Hutcherson schreef:Onze herder van een jaar kan nogsteeds niet loslopen waarbij hij ook netjes terugkomt. Hij luistert op die momenten echt voor geen meter.
Iedereen roept altijd maar 'jij moet het leukste blijven voor hem' maar werkelijk: dat zijn we gewoon niet en dat worden we ook niet.
Voer, snoep, speeltjes, piepjes, hoge stemmetjes, poppentheater werkelijkNIETS werkt om zijn aandacht erbij te houden of hem af te leiden. Hij focust op iets en dan is het klaar en wijkt hij er niet meer van af. Zelfs onze buurman (die normaal echt een groot feest is voor hem) is dan niet voldoende.
Als hij tijdens het loslopen een andere hond spot waar hij perse naartoe wil, dan zijn wij machteloos.
Gelukkig is onze hond een kei in hondentaal en heeft veel respect en druipt af als een andere hond zijn aandacht niet wil. Komt dan ook echt wel terug bij ons maar niet op commando.
Wegrennen is het enige wat een beetje helpt en dan nog trekt ie zn eigen plan.
Bloedirritant maar houdt in dattie nu gewoon aan zn 10 meter lijn gaat en enkel los mag in de roedel met de buurhonden. Want dan luistert ie beter als de buurman zn roedel terugroept. Die van hem luisteren wel.
noordje schreef:Nou bij onze labrador kon je ook behoorlijk lang wachten voordat ze eens opmerkte dat je uit zicht was, terwijl onze staande langhaar echt in paniek was.
Ik denk toch dat je moet gaan trainen zoals Def zegt. Hele lekkere beloning mee en idd een fluitje.
In je stem klinkt vaak toch je emotie erdoor en dat kan negatief werken.
Succes, het is behoorlijk frustrerend. Hier hebben we nu weer een langhaar die in principe goed luistert, maar soms even wil afmaken waar ze mee bezig is