Geplaatst 
De waarheid is wel een beetje minder spectaculair 
Een poosje geleden werd ik gevraagd of ik een aantal vogelspinnen wou opvangen van een oudere man, die er niet meer voor kon zorgen. Dat wou ik natuurlijk wel, maar hij had ook 2 schorpioenen en die moesten ook mee. Dat moest ik thuis overleggen, want altijd als ik zei dat ik ook wel een schorpioen wou, kreeg ik een hele duidelijk NEE! Maarja, dit was anders. In nood hoor je gewoon te helpen. Dus een week later alle dieren opgehaald. Maar helaas bleek toen hoe hoog de nood was geweest, want 1 van de schorpioenen was al dood. En ik denk ook al wel langer dan een dag, eerder een week of 2.. De 2e schorpioen was er ook erg slecht aan toe en hij ging een week later ook dood.
Super sneu en ook erg jammer, want stiekem was ik maar wat blij met mijn schorpioen. Mocht er nooit een en nu had ik er toch eentje
Maar niet dus...En toen had ik even een gesprekje thuis. Want als beide schorpioenen geleefd hadden, dan had ik er ook 2 gehad... Dus ik vond het onzin dat ik er nu niet gewoon een mocht kopen. En daar waren ze (Nouja mijn moeder vooral) het wel mee eens.
Dus kocht ik 2 schorpioenen
(Ja, 2 , geef me een vinger en ik neem een arm)
Ze zijn ongeveer 2 cm groot. Hartstikke ongevaarlijk, best vriendelijk naar mensen en super schattig (Vind ik dan). Kan de hele dag kijken hoe ze rondlopen, met hun schaartjes een beetje omhoog en voor zich uit gestoken
Dit zijn Heterometrus Petersii schorpioenen. Er zijn wel schorpioenen die een mens kunnen doden, dus wel een beetje oppassen met het aaien van andere schorpioenen
Vooral ook omdat ze gewoon nog 100% zo zijn als in de natuur. Tam worden ze niet, over het algemeen moeten ze mensen niet zo, alles draait om eten.. Ja, het heeft wat 
doen? Vréselijk vind ik al de dieren die jij daar opsomt. Maar, tja, gelukkig hebben we niet allemaal dezelfde passie.
mijn eerste gevoel bij de diertjes is 'waar is de grootste en zwaarste schoen die ik kan vinden 
