Geplaatst Ik heb thuis een Chow Chow reu van bijna 10 jaar. Erg lief dier en is altijd heel makkelijk geweest, zeker voor een Chow Chow. Hij is kerngezond en heeft ook nooit problemen gehad met zijn gezondheid.
Als pup zijnde kon hij slecht alleen zijn, maakte dingen kapot. Daardoor hebben wij voordat hij 1 jaar werd besloten een maatje voor hem te zoeken. Vrij snel kwam er een Chow Chow teefje bij en die twee zijn altijd twee handen op één buik geweest. Erg aandoenlijk, vooral hij was erg gek op haar. Hij heeft nooit meer iets kapot gemaakt.
Helaas is onze teef afgelopen oktober overleden. Daar heeft hij (voor zover dat kan) het wel moeilijk mee gehad. Hij begon heel erg aan ons te hangen. Een tijdje lusteloos en niet enthousiast. Dit heeft een tijdje geduurd maar inmiddels speelt hij veel met zijn balletje en is meer zichzelf. Echter het hangen en 'zeuren' om aandacht kan hij wel nog doen. Dit past totaal niet bij het ras, eigenlijk zijn het heel zelfstandige honden die liever niet de hele dag aangehaald worden. Maar uitzonderingen zijn er altijd natuurlijk.
Omdat we merken dat hij vrij eenzaam is, en omdat we het zelf leuk vinden hadden we de optie van een pup in ons achterhoofd zitten. We wilden zelf weer een Chow Chow erbij, maar wel eentje van een fokker (wegens veel ongezonde broodfok pups) en dit kost nou eenmaal behoorlijk wat tijd. Echter heeft mijn vriend op vakantie in Curaçao een pup van de straat gered. Leuk ding, veel animo voor. Lang verhaal kort, ze komt naar Nederland
. Ze is alles behalve een Chow Chow maar ze had ons hartje gestolen dus vooruit. Daarnaast zijn wij echt heel recent naar een boerderij verhuist. We hebben dus de ruimte voor deze kleine druktemaker. 7 juli komt ze aan in Nederland, omdat zij helaas nog veel te jong was om te reizen. Gelukkig zit ze bij familie in Curaçao momenteel. Nou het probleem. Sinds een week heeft onze reu besloten dat hij niet meer alleen wil zijn? Of niet meer binnen wil zijn? Ik weet niet zo goed wat het is.
Het begon met overal in huis deuren open maken als wij weg waren. Dit doet hij al sinds de teef is overleden. Zelfs de voordeur krijgt hij open. Prima, dan maar de deuren op slot. Echter tijdens onze vakantie is hij ontsnapt uit het huis waar hij verbleef. Omdat de andere honden werden uitgelaten. Blijkbaar vond hij dat ook hij mee moest, hij scharrelde daar wat rond buiten.
Nou waren wij afgelopen zondag even weg en toen kreeg ik een appje van de buurvrouw of er mogelijk iets aan de hand is met onze hond. Omdat hij gigantisch aan het blaffen en janken was. We waren bijna thuis, aangekomen was er niks aan de hand. Afgelopen woensdag hetzelfde verhaal. We hadden een lange dag op het werk dus ik had hem afgezet bij hetzelfde adres als de vakantie. Ze hebben daar al twee honden dus laten ze om en om uit. Ook hier stond hij keihard te blaffen toen ze terug kwam lopen van het uitlaten van de andere twee. En nu zit ik op kantoor, krijg ik weer bericht van de buurvrouw dat de hond zo aan het janken en blaffen is... Elke keer als ze naar het raam loopt staat hij blij te kwispelen en als ze weggaat is het weer raak. Hij blaft ook niet een paar minuutjes, nee hij houdt gewoon niet meer op. Hij was per slot van rekening echt net 15 minuutjes alleen toen het blaffen begon. De buurvrouw heeft hem nu in de tuin gelegd en nu is hij tevreden.
Alles leuk en aardig maar zo werkt het natuurlijk niet.. Ik heb zelf voor dieren gekozen maar het kan niet zo zijn dat ik nog geen 10 minuten weg kan zonder dat meneer de hele boel bij elkaar gilt. Dit heeft hij de afgelopen 9,5 jaar echt nooit heeft gedaan en nu 3 keer in 6 dagen tijd... Mijn buren vinden het blaffen niet erg maar wel zielig voor hem, dat snap ik.
Natuurlijk valt er wel te schipperen met dit gedrag. Als we weggaan met dit weer zou hij naar buiten kunnen. Echter is het een Chow en kan hij volgende week met 30+ graden echt niet buiten in de volle zon liggen overdag. Hij vindt misschien zelf van wel maar dat is geen optie wat mij betreft. Hetzelfde geldt natuurlijk voor extreem slecht weer of midden in de winter. Hij heeft nooit buiten geleefd dus om hem nu maar ineens buiten te laten leven als wij er niet zijn, vind ik niet aantrekkelijk klinken. Het is bij ons niet mogelijk om alles open te laten zodat hij in en uit kan lopen. De tuin waar hij niet uit kan, is niet in de buurt van de voor/achter deur.
Daarnaast maak ik mij zorgen over de pup die komt. De pup is van straat gered, toen was ze in het beste geval 8/9 weekjes oud. We hebben geen idee of ze jong bij haar moeder is weggehaald en hoe haar leven er de eerste weken uit heeft gezien. Het gekke is, dat ze al zindelijk was. Ze zag er ook goed uit, gek op mensen maar zat wel vol vlooien en teken. In het beste geval heeft ze dus ergens gewoond en is gedumpt? (We hebben overal oproepen gedaan voor een eigenaar maar niemand heeft zich gemeld). Ze is erg lief en makkelijk maar als je haar wakker maakt in haar slaap, haar corrigeert of op haar rug legt dan vliegt ze meteen in de aanval. Hier wordt aan gewerkt en is al stukken beter geworden. Echter verwacht ik dat we onze handen hier iets voller aan zullen hebben qua opvoeding dan dat we gewend zijn met onze Chow pups. Dat is totaal niet erg, we hebben vaker honden opgevangen. Maar deze blijft natuurlijk voor altijd.
Ik weet dat pups leren van de volwassen dieren. En het gedrag dat mijn reu nu vertoont, is geen gedrag dat ik wil terug zien in de pup. Hij leeft geen 10 jaar meer, maar zij hoop ik wil. Ik wil wel gewoon normaal van huis kunnen en boodschapjes kunnen doen. Dus eigenlijk wil ik dit gedrag van hem 'corrigeren' voordat zij er is, om te voorkomen dat zij dit van hem gaat overnemen.
Als je hem komt halen is hij meteen klaar. Als wij er zijn doet hij dit totaal niet. Dat maakt dus ook dat het bijna onmogelijk is om hem te 'corrigeren'. Nu krijgt hij dus zijn zin omdat hij naar buiten wordt gelaten, lijkt mij ook niet de oplossing. Maar wat dan wel? Ik weet het echt even niet meer. Hij kan vrij dominant zijn en ik heb een beetje het gevoel dat dit ook gewoon doordrammen van zijn zin is.. Maar hoe komen we hier van af? Wellicht is het meteen over als de pup er is, dat kan. Maar ik wil dit probleem zeker niet x 2 hebben..
PS: het is niet dat hij moet plassen o.i.d. Hij plast zelfs nooit in de tuin, wacht altijd netjes tot we uit gaan en heeft vaak niet eens zin om mee te gaan als het warm is. Dan houdt hij het liever nog even op. Daarnaast was hij vandaag dus nog geen 15 min daarvoor uit geweest.
Edit: terwijl ik op verzenden klik krijg ik bericht dat ons buurmeisje de reu onderweg van school tegen kwam... Hij is dus uit de tuin ontsnapt... Ik wordt hier echt moedeloos van om eerlijk te zijn..
Ik hoop heeeel erg op tips van jullie! Wellicht kent iemand dit gedrag bij een oudere hond? Ik ben bang dat hij misschien een soort van dement aan het worden is (kan dat?)
