
Misty, de dikste van het stel, is ineens de dunste geworden.
Van 5 kilo in het voorjaar, naar nog maar 2,3 nu. In een paar maanden tijd dus meer dan de helft van haar gewicht verloren.
Toen ze in het voorjaar met een zere poot zat, vonden we het logisch dat ze aan was gekomen (veel eten, zodat je zo lang mogelijk kan blijven liggen voor je weer hongerig wordt, waardoor je minder hoeft te lopen


Een week of twee geleden vond ik haar toch wat dunner lijken. Alsof ze nog meer kwijt was weer. Op de schaal gezet, en jawel, 2.9 kilo nog maar. Nouja, prima. Een 3 kilo voor een kleine poes is geen gek gewicht. Ze voelde wat dunnetjes...maar ja, we zijn haar ook al jaren enkel dik gewend. Dus dan voelde je eigenlijk niks qua contouren

Vandaag weer op de schaal gezet...2.3 kilo. In 2 weken tijd, weer een halve kilo minder.
Volgende week heb ik met mijn DA afgesproken weer langs te komen, en dan gaan we wat onderzoeken doen. Ontlasting, urine, etc. Hij maakte zich er wel zorgen om dat ze de helft van haar gewicht kwijt is, en ik ook eigenlijk

Nu zit ik alvast even mee te denken waar we op kunnen onderzoeken, just in case.
Sowieso ontlasting en urine. Schildklier willen we laten testen, maar wat zijn nog meer dingen om over na te denken?
Het betreft een 6-jarige poes. Is gecastreerd, verder (op een blessure aan haar teentje na) compleet gezond geweest. Was altijd al wel een mollig dametje (ik gok zo rond de ruime 4 kilo?), maar toen ze met haar blessure zat is het gewicht gestegen naar 5 kilo. Dat was het hoogste gewicht wat ze ooit gehad heeft.
Heeft onbeperkt toegang tot voer, heeft een gezonde eetlust. Niks geks te zien in het bekje etc.
In de tussentijd, wat kunnen we het beste voor haar doen?
Calorierijk voer zal ik haar apart moeten geven, omdat we met 3 andere katten zitten.
Tegelijkertijd vraag ik me af of calorierijk voer momenteel handig is, nu we nog niet weten wat er gaande is?