Leuk dat je bent gaan fokken en dan gelijk op een goede manier, met alle testen er bij!
Ik heb alleen jouw berichten gelezen TS, dus sorry als ik iets dubbel zeg. Ik kom ook erg “laat” in je topic kijken voor de adviezen hieronder, maar hopelijk heb je er de volgende keer wat aan.
Ik las dat je het lastig vond het laatste kitten uit het vlies te krijgen, een tip voor de volgende keer... haak je vinger in het vlies in de nek/onder het kinnetje, dat is de makkelijkste plek om het vlies te breken.
Zo doe ik het altijd; kitten er uit, meteen vinger in het vlies onder de kin haken en los trekken, dan een dot keukenrol/WC papier op/over het neusje (om vocht weg te trekken uit de mond en neusholte) en verder laat ik het moeders zelf lekker oplossen.
Zeker met nieuwgebakken moeders kan het anders te lang duren voordat ze actie ondernemen als ze moe van het persen zijn. De volgende keer gewoon even bij elk kitten oefenen, je zult zien dat je het zo in de vingers hebt om dat lastige vlies weg te krijgen.
Probeer ook bij elke bevalling te palperen tussen de geboortes in, om te voelen hoeveel kittens er nog in zitten, ook al heb je een RX laten maken, leer jezelf voelen, dat spaart je in de toekomst veel geld uit.
Ik heb 1 poes gehad die een RX echt moest, omdat die rustig 72 uur over een bevalling deed (dan is het wel fijner als je zeker weet wat er nog moet komen, want na 3 dagen zie je scheel van vermoeidheid), maar ik kan nu tijdens een bevalling heel goed voelen hoeveel er nog in zitten en waar ze zitten.
Ik heb in ruim 10 jaar 25 nesten gefokt en het nog maar 1x mis gehad of een poes leeg was of niet, leuke was dat de dierenarts het ook mis had, dus ik vind dat het niet echt telt.
Poes van normaal 3,8 kg was 1,8 kg aangekomen met de zwangerschap, dus verwachtte een groter nest, na 3 kittens bleef ze verdacht rustig... ik palperend voelen en dacht echt een kitten te voelen... hele nacht gewacht en tegen de ochtend via de vagina in de baarmoeder gevoeld, daar voelde ik toch echt een neusje onder mijn vingertop, maar geen weeën, zelfs niet als reactie op mijn toucheren van de baarmoeder.
Dus naar de DA, die doet hetzelfde als ik, eerst palperen, hij voelt ook een kitten. Daarna inwendig, hij voelt ook een neusje... echo erbij, maar geen hartslagje te vinden... Spuit oxy, maar ook na 5 minuten nog geen weeën als reactie, het kitten moet er toch uit. Zijn collega neemt het over en zij loopt het riedeltje nogmaals door... uiteindelijk komen we met z’n drieën bij een keizersnede uit, want tja, dat dode kitten moet er toch uit. Als briljante ingeving vraag ik toch voor de zekerheid om een RX... met 3 dierenartsen en ik samen staan we uiteindelijk ongelooflijk naar de RX foto te turen... geen kitten te zien, maar wel een flink harde drol die waarschijnlijk met een punt precies omhoog tegen de baarmoeder ligt (het “snuitje”).
Ik grap nog steeds dat die poes is bevallen van 3 kittens en een hele dure drol!
Het nest daarna kwam ze weer 1,8 kilo aan, die keer was ik niet van plan om er in te trappen, dus verwachtte iets van 4 kittens... dat werden er uiteindelijk toch 8, waarvan 7 levend geboren. Alle 8 binnen 2,5 uur geboren, ik kwam toen echt handen tekort! Gewoon lopendebandwerk met die bevalling.
Fokken is echt leuk! Nou ja, meestal, soms is het drama, maar daarmee ga ik je nog even niet vervelen!