Geplaatst Aangezien hier vast ook een aantal bokkers zitten met een oudere hond, stel ik graag hier mijn vraag.
In mijn ouderlijk huis hebben wij altijd een hond gehad. Het is een Boomer van 14 jaar. Hij heeft nog nooit in een bench geslapen en dat is altijd goed gegaan. Toen hij nog jonger was sliep hij in zijn mand in de woonkamer. Helaas kreeg hij na een paar jaar een nieuwe gewoonte dat alle kussens, dekens etc op de grond moesten zodat hij daar op kon liggen. Hij heeft zelf een lekker grote zachte mand en hij stinkt enorm (huidziekte) dus daardoor kon alles gelijk in de was. Daar ben je snel klaar mee, dus sindsdien heeft hij zijn 2e mand in de bijkeuken, waar hij ‘s nachts slaapt. (Hier staat ook het voer en water, dus overdag komt hij hier ook veel en hij gaat ook wel eens uit zichzelf in deze mand liggen).
Dit is eigenlijk altijd goed gegaan, tot een paar maanden terug.
De hond wordt al een tijdje een beetje dement en hierdoor heeft hij de laatste tijd paniek aanvallen als we hem in de bijkeuken doen. Hij gaat hijgen, blaffen, piepen, krabben en als we terugkomen zijn zijn hele pootjes en bek doorweekt. Op de grond ligt gewoon een plasje water van al het gezweet. Niet goed natuurlijk. We denken dat het misschien door zijn dementie komt en dat hij misschien vergeet dat wij terugkomen en hoe hij normaal netjes in de mand ligt.
Daarom dachten we: hij kan wel weer in de woonkamer. Hij heeft een hernia waardoor hij niet meer mag uitgelaten worden en hij heeft bijna geen kracht meer in zijn achterhand. Hij kan dus niet meer springen. We dachten dat hij misschien in de woonkamer tot rust kwam (hij zou toch niet meer op de bank kunnen springen), omdat hij daar overdag meer ligt en omdat het bekender voorkomt. Echter, snachts in de woonkamer is zijn hernia spontaan weg. :’) Hij springt ‘s nachts op de bank, gooit alles er vanaf zodat hij er weer op kan liggen stinken.
Vervelend natuurlijk. Dus we besloten: we leggen ‘s nachts de stoelen op de bank, dan kan hij er niet op klimmen. Je raadt het al. Meneer is er ‘s nachts opgeklomen, heeft de stoelen er vanaf gegooid en heeft alle kussens en dekens er weer afgegooid zodat hij daar weer lekker op kan liggen.
We weten nu niet zo goed wat te doen. Want we besloten om hem toch weer in de bijkeuken te houden. Maar meneer is dan alsnog in paniek. We weten nou niet of dit door zijn dementie komt of omdat hij gewoon heel graag de spullen van de bank wil gooien.
Hem bijvoorbeeld mee naar boven nemen is niet een optie. Mijn moeder heeft COPD en kan de geur daardoor niet handelen en ze kan hem niet de trap optillen.
Verder is het altijd een lieve, rustige hond. In zijn hele leven hebben we hem misschien 10x horen blaffen, laat staan piepen. Het is altijd een enorm makkelijke hond geweest.
We zitten nu een beetje twijfelen wat we moeten doen. Daarom vraag ik bokkers om mee te denken over deze situatie.
Alvast bedankt!
Dat zal ik even voorstellen.
) 
, en dat elke dag. 
.
.
. 
