Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-09-18 22:35

Kat blijft ontzettend angstig. Wat te doen?

Geplaatst door de TopicStarter : 29-09-18 22:35

Sinds dik een jaar heb ik 3 geweldige katten.
Ik heb ze van de boerderij meegenomen waar mijn pony ook vandaan komt. Er liepen daar wel 30 katten en omdat ik een eigen huis had gekocht wou ik graag wat gezelschap om me heen.
Ik heb 1 ontzettend grote knuffelkont, 1 met een verwaarloosd oogje en knettergek soms in de kop maar ontzettend lief en 1 die heel erg angstig is. Ze werden daar alleen maar gevoerd en thats it..
Waarom die ene kat zo ongelovelijk knuffelig is geen idee, dat is hij altijd al geweest en zocht altijd de mensen daar op.
Beestjes moesten wel goed ontwormt en ontvlooit worden omdat ze behoorlijk verwaarloosd waren daar in...
Mijn rode katertje is later erbij gekomen. Deze is ook een jaar jonger dan de andere 2.
Die kon ik ook zo oppakken en meenemen. De rode was een kitten, achteraf nog veel te jong, toen ik m mee nam. Het vangen had nogal wat voeten in de aarde... door de brandnetels, tussen t prikkeldraad door en uiteindelijk liep hij zich vast op een hekje die daar opeens stond. Dolblij dat ik m eindelijk had. Hij kroop op moment van vangen ook al helemaal in elkaar.

Even later met alle 3 naar de dierenarts voor de check. Toen was het nog een heel lief klein hummeltje die ik gewoon los mee kon nemen... echt bang was hij toen niet. Gewoon in een tuigje boven op de reismand van de andere 2 ging hij mee..
Een paar maand later was het al wat erger geworden. Mijn moeder kon al niet in de buurt komen en voor mij was t ook wel lastig. Maar ik was nu eenmaal het voermens dus oke ik was nog wel welkom. Uiteindelijk moest hij natuurlijk wel gecastreerd worden.. sochtends heen gebracht en om 2 uur kon ik hem weer halen. 12uur telefoon... kunt u alstublieft uw kat komen halen, we kunnen er niks mee en is alleen maar aggressief.. ik hup in de auto er heen en daar zat hij boos in een hokje. Toen hij mij zag ontdooide hij wel en ik kon m zonder problemen uit het hokje halen en in zn reismandje stoppen..

Paar maand later mochten ze hun nieuwe onderkomen betrekken. Een stuk schuur met daaraan een kattenren. Daar had hij natuurlijk de ruimte om maar zo ver bij me vandaan te rennen. In de paardenstal waar ze eerst inzaten had hij dat niet.

Inmiddels zijn we een paar maand verder en is hij gewend aan zn nieuwe onderkomen. Hij rent minder ver van me vandaan en zit altijd op zn dooie gemakkie op een kussentje in de ren. Zodra hij mij ziet roept hij mij ook. Maar als ik naar de ren toe loop vind hij t toch wel erg spannend. Sinds een aantal weken komt hij wel even naar t gaas en ruikt aan mn vingers om vervolgens een meter a anderhalve meter verderop te gaan zitten. Heel soms kan ik m ook wel oppakken. Dan rent hij naar een hoekje en dan kan ik m pakken. Dan kruipt hij wel helemaal in elkaar. Duidelijk bang. Met voeren is er overigens niks aan de hand. Dan kan ik m gewoon aaien en oppakken en dan komt er soms zelf een knorretje bij kijken.

Ik ben nu sinds 2 dagen hem uit de hand aan t voeren. Ik merk dat zodra ik mijn hand richting hem doe hij eigenlijk weg wil rennen. Hij kruipt in elkaar en tegelijk ook van mn hand vandaan en ondertussen kijkt hij naar een vluchtweg. Maar als hij eenmaal doorheeft dat er brokjes in mijn hand liggen eet hij ze wel op.. om vervolgens weer panisch te zijn voor mn hand. Ook van onverwachte bewegingen schrikt hij zich rot. Als ik mijn hand over zn voerbakje leg, drukt hij rustig mn hand met zn neus weg om maar een brokje te kunnen pakken..

Is dit een verstandig idee? Dat hij zeg maar mijn hand gaat associeren met iets positiefs (dit is iig mijn gedachtegang) want aaien enzo is hij (nog) niet echt gevoelig voor.. of zijn er nog andere dingen die ik kan doen om hem minder angstig te maken...

Laatst was hij nog even binnen in huis. Toen ik hem wou oppakken kroop hij weer helemaal weg een heel hard blazen naar me. Maar uiteindelijk heeft hij wel door dat ik oke ben en dan zie je m wel iets ontspannen.. als mijn moeder er is dan zorg ik dat zij hem ook altijd even aait en desnoods even vasthoudt. Dit gaat langzaamaan ook wel iets beter. Maar toch blijft dat ook erg eng.

Kijk ik hoef geen knuffelkat te krijgen zoals die andere is. Maar waar t voor mij vooral om gaat is dat hij zich gewoon wat meer kan relaxen als ik dicht bij hem ben. En dat ik m gewoon kan oppakken en aaien zonder dat hij zowat een hartaanval krijgt..

**Geplaatst**: 30-09-18 07:00

Re: Kat blijft ontzettend angstig. Wat te doen?

Geplaatst: 30-09-18 07:00

Bij mijn kat heeft het 5 jaar geduurd voordat hij echt minder angstig werd en hij zelf op schoot kwam. Nu ruim 10 jaar nadat wij hen uit het asiel haalden is hij voor ons een enorme knuffelkont, komt op schoot en wil veel aandacht. Ook de kinderen (4 en 1) kunnen veel met hem.

Wij hebben hem uit het asiel en daar is hij gekomen met kopschuw, tekenen van een halsband, enorme angst en 3 gebroken tenen. We denken dat hij mishandeld is.

Geef hem de tijd. Ze hebben vaak lang nodig. Het beste kan je gewoon lekker bij hem in de kamer gaan zitten en hem naar jou toe laten komen.

**Geplaatst**: 30-09-18 07:12

Geplaatst: 30-09-18 07:12

Ik krijg de indruk dat je het hem nogal opdringt met het altijd oppakken als hij in een hoekje wegduikt en als je moeder er is moet ze hem altijd oppakken. Hij wil het duidelijk niet maar het gebeurt toch. Ik vind het vrij sneu om eerlijk te zijn.
Ik zou het dier eens lekker een paar maanden zijn eigen gang laten gaan en het vooral met rust laten. Ga er gewoon bijzitten, lees een boekje ofzo, maar laat het dier met rust. Pas als er vertrouwen komt kun je verder. En als hij nooit opgepakt wil worden zul je je daar ook bij neer moeten leggen, niet alle katten willen dan.

Laatst bijgewerkt door Goof op 30-09-18 07:46, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 30-09-18 07:36

Re: Kat blijft ontzettend angstig. Wat te doen?

Geplaatst: 30-09-18 07:36

Ik zou het ook rustiger aanpakken. Gewoon lekker eigen gang laten gaan, ze komen vanzelf (of niet, en is dat eerlijk gezegd een probleem? )
Onze schuwe kat rent nog steeds weg als ik op haar af loop, we hebben haar nu 4 jaar. Ze kruipt wel op schoot (eerst alleen bij mij, nu ook bij mijn ouders), maar het moet echt vanuit haar komen. Als je zelf te lomp initiatief wil nemen is ze weg.

En vraag jezelf af: waarom wil je hem perse aaien en oppakken?

Ik denk echt dat het beter is om op dit moment gewoon de kat te laten voor wat die is en te wachten tot hij initiatief neemt. En te accepteren dat dat een maand kan duren, een jaar, of nog tien jaar.

**Geplaatst**: 30-09-18 07:39

Geplaatst: 30-09-18 07:39

Waarom moet het dier opgetild en geaaid worden?
Laat gaan.
Als hij het wel oké vindt als je hem voert, geef hem dan op dat moment even een aai en laat het daar bij.

**Geplaatst**: 30-09-18 08:31

Re: Kat blijft ontzettend angstig. Wat te doen?

Geplaatst: 30-09-18 08:31

Ik zou zeker voeren uit de hand zoals je dat nu doet doorzetten. ik denk dat de angst voor handen wel iets is waar je aan kunt werken. Oppakken zou ik zeker niet doen. veel katten houden daar helemaal niet van.
Laat het initiatief maar een beetje bij de kat, misschien is hij wel bang voor je handen (soms wel soms niet) omdat je hem oppakt en aait als hij er niet om vraagt, maar ook zorgt voor voer en aaien als hij daar wel om vraagt.
Leef je uit op je knuffelkat en laat de "bange" kat ook in zijn waarde.
Best kans dat het een heel stuk veranderd wanneer je het aanhalen op zijn initiatief doet en het oppakken gewoon niet doet.

**Geplaatst**: 30-09-18 08:39

Re: Kat blijft ontzettend angstig. Wat te doen?

Geplaatst: 30-09-18 08:39

Geduld hebben en met rust laten. Komt echt vanzelf

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-10-18 13:46

Re: Kat blijft ontzettend angstig. Wat te doen?

Geplaatst door de TopicStarter : 04-10-18 13:46

Bedankt voor de reacties
Zal later een uitgebreider reageren

**Geplaatst**: 07-10-18 12:20

Re: Kat blijft ontzettend angstig. Wat te doen?

Geplaatst: 07-10-18 12:20

Het is lastig. Ik heb altijd katten gehad. Vaak zwerfkatten, doodsbange en schuwe katten en schrikkerige exemplaren. Altijd zijn ze na verloop van tijd helemaal ontdooid, behalve een van onze huidige katten. Hij ligt nu lekker naast me te spinnen, en vertrouwt me wel, maar nog steeds is hij bang voor twee handen (een hand is prima), je gezicht (niet te dichtbij komen) en oppakken kan niet. Hij moet eigenlijk weer naar de dierenarts voor een inenting, maar dan moet ik hem wekenlang af en toe iets lekkers in de reiskooi geven en hem dan opsluiten, want hij is erg sterk en fel en ik kan hem niet erin zetten. Ik vind wel dat een kat beetgepakt moet kunnen worden, want stel dat je ze elke dag een pil moet geven of een wond behandelen, dan is een kat die zo schuw is echt een probleem.

Die schuwe kater die ik nu heb, is hier nu een jaar. In dat jaar heb ik met veel lieve woorden en snoepstaafjes hem zover gekregen dat hij niet meer de hele dag achter de bank zit, zodra er mensen zijn, en ook dat hij aaien heerlijk vind. Maar ik ben er nog lang niet met hem. Hij schrikt van onverwachte bewegingen en geluiden en is dus nog niet helemaal hanteerbaar.

**Geplaatst**: 07-10-18 13:25

Re: Kat blijft ontzettend angstig. Wat te doen?

Geplaatst: 07-10-18 13:25

Begrijp ik het goed dat het een soort 'schuurkatten' zijn? Ze wonen dus niet in huis? Dan zie ik dit niet zo snel verbeteren. Sowieso zie ik het niet verbeteren met de opdringerige aanpak door hem in een hoekje te drijven, te aaien en op te pakken tegen zijn zin. De aanpak met het voeren klinkt mij veel beter in de oren, maar leg ook daar niet zoveel druk op hem en begin met de brokjes te gooien ipv dat hij ze nu al met angst uit je hand moet pakken.

**Geplaatst**: 07-10-18 13:36

Re: Kat blijft ontzettend angstig. Wat te doen?

Geplaatst: 07-10-18 13:36

Ik heb er ook zo een, ben gewoon op de grond gaan zitten met het voerbakje naast me, daar kwam ie eten, iets later ben ik hem gaan aaien tijdens het eten maak heb hem nooit gepakt.
Het duurde een aantal weken toen kwam hij zelf af en toe naar me toe.
Inmiddels is het een zeer eenkennige maar voor mij grote knuffel.

Wel heb ik gemerkt dat bij hem de onzekerheid nu door de andere katten komt, als deze uit de buurt zijn voelt hij zich veilig en is ie ook makkelijk voor mensen.

**Geplaatst**: 07-10-18 13:47

Re: Kat blijft ontzettend angstig. Wat te doen?

Geplaatst: 07-10-18 13:47

Ik heb de jongste (inmiddels 9) heel ziek, samen met d'r zus) meegenomen toen ze 5 weken waren, het was dat of dood. Zeker met haar ben ik heel intensief bezig geweest om haar beter te krijgen. Na een paar weken is haar zus geadopteerd en bleef zij met m'n 2 katers over. Ze trok altijd enorm naar 1 van de katers toe en in het begin ook naar mij. Tot ik 2 weken op vakantie ging en zij mij daarna volledig vergeten leek. Ze wilt zo min mogelijk met mij te maken hebben en ontwormen, wat ik al via een pipet doe, ik een strijd. Ze wordt dan zo bang, dat ze haar ontlasting laat lopen. Ik raak ze niet eens aan, maar moet wel bij d'r komen, dus opsluiten, pipet in d'r nek en ben gelijk weer weg. Door haar ziek zijn, ziet ze slecht en dat helpt ook niet mee. Ik laat ze verder zo veel mogelijk doen. Soms kruipt ze ineens op schoot en spint ze keihard en wilt ze overal geaaid worden. Tis een raar beest.
Naar andere mensen is ze minder schuw. Ik heb het opgeven dat we ooit nog een band krijgen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-10-18 21:49

Re: Kat blijft ontzettend angstig. Wat te doen?

Geplaatst door de TopicStarter : 17-10-18 21:49

@Leandra
Tijd geven zal ik hem zeker

Overhaasten heeft geen zin

@Goof
Hij roept mij wel altijd als hij mij ziet, staartje omhoog en enthousiast als ik naar de ren toeloop. Dan ruikt hij aan mijn vingers en huppelt vrolijk verder. Met eten geven en ik pak hem op duikt hij niet in elkaar. Dan laat hij het gewoon gebeuren. Zal er eens bij gaan zitten in de ren

@LoveBodin
Opzich komt hij wel, maar dat is maar eventjes om even te ruiken en dan loopt hij weer weg. Niet bang maar gewoon stukje bij me vandaan. Het is uiteindelijk geen ramp, maar ik wil wel dat hij weet dat ik hem geen pijn oid zal doen. Hij krijgt de tijd die hij nodig heeft

@Tica_81
Omdat ik het fijn vind om ook hem even vast te houden en een knuffel te geven. Goed hij moet t uiteindelijk goed vinden. Maar dat is ook een stukje wat ik graag wil. Wil ze allemaal even veel aandacht en liefde geven

@justkid
Voeren uit de hand doe ik heel voorzichtig nu. Zodra hij een brokje gaat pakken laat ik m vlak voor hij m pakt door mn vingers op de grond vallen (zit vlak boven de grond met mijn hand) hij is namelijk nogal enthousiast met eten dat hij al geregeld per ongeluk in mn hand heeft gebeten

Uitleven op de knuffelkat komt goed. Die kan de hele dag door wel met je kroelen. Geweldig dier

@DiantaM
Komt goed

@Hevonen
Een van mijn katten heeft 1 oogje. Die vind het inderdaad ook spannend als je te dichtbij komt met je hoofd. Zal dat te maken hebben met diepte zien? Zij is verder ontzettend vrolijk en ook aanhalig. Maar idd als je te dicht bij komt met je hoofd vind ze t 'eng'. Bij de dierenarts was hij (de bange kat) laatst ontzettend braaf. Verbaasde mij eigenlijk wel. Liet het allemaal gewoon gebeuren en ging daarna maar snel zn reismandje weer in. Hem paaien met lekker eten en snoepjes zal wel lukken. Hij is namelijk dol op eten (is ook de dikste van de 3)

@GDG
Ja. Komen van de boerderij. Hier hebben we een schuur gebouwd waarbij 1 deel voor de katten is en dan een luikje naar buiten met een ren er aan vast waar ze lekker buiten kunnen lopen. We wonen aan een vrij drukke weg waar heel veel groot verkeer langsraast.. Veel te bang dat ze er onder komen. Vooral met de bange dat hij ook niet meer terug zal komen... Of het echt angst is betwijfel ik trouwens. Het is niet zo dat hij snel een brokje uit mijn hand grist en weer wegduikt. Maar als ik met mijn hand naar hem toe kom vind hij dat eng, maar al snel heeft hij door dat ik eten in mijn hand heb en dat pakt hij er dan uit en als t op is, is hij wel aan t zoeken of er niet toevallig nog een brokje in mijn hand ligt

@Taffje
Dat heeft deze niet. Ze zijn allemaal gelijkwaardig aan elkaar

hij is juist van slag als de andere 2 weg zijn

@Letizia
Och ja ontlasting lopen ken ik idd. Niet van deze kat, maar een van mn ouders.. Ongelovelijk aanhankelijk dier in ons hele gezin. Maar toen waren een keer werklui bij ons. En hij was daar zo bang van. En toen klapte er ook nog een veer uit de stoel en dat was de druppel.. Ik zat er onder

Gek dat ze dan weer naar andere mensen minder schuw is.. Maargoed soms kiezen ze ook hun mens uit natuurlijk.... Maar fijn dat ze wel soms bij je komt liggen en spinnen..

**Geplaatst**: 17-10-18 22:46

Geplaatst: 17-10-18 22:46

Katten zijn dieren die je niks kan afdwingen. Het gaat op hun voorwaardes.. Mijn rood/witte kater heb ik ook achteraf gezien, te jong gekregen. Was pas 7 weken.. Hij was schuw en zat met 13 andere katten in een appartement. Bij ons thuis ontdooide hij snel, werd aanhankelijk. Maar ook ineens heel erg ziek. We hebben hem er echt doorheen moeten trekken. Veel moeten verzorgen.. Maar hij liet het met wat tegenzin braaf doen. Hij kwam graag knuffelen, als hij dat bepaalde. Toen ik zelf ineens ziek werd en met enorm veel pijn op bed lag, kon ik niks verdragen. Zelfs een kat over over de dekens was teveel.. En sindsdien werd hij enorm rebels en schuw. Knuffelen deed hij niet meer.. Als bezoek kwam, zat hij onder de kast of kroop achterdoor de lade in.. Paniek.. Weg moest hij.
Maar hij voelde zich wel goed in ons huisje. Je kon hem altijd aaien, lag vaak heerlijk in de buurt. Maar niet meer bij of op ons.
Castreren.. Zelfde verhaal als bij jou. Ik vergeet nooit meer de blik in zijn ogen toen ik hem achterliet.. Hij was het er NIET mee eens. Toen we hem mochten ophalen werd al aan de telefoon gezegd, dat ze hem niet meer deden aanraken. We moesten hem zelf uit het hok komen halen. Dus verbaasd wij er naar toe. Nou, daar zat me een of ander wild beest in dat hok.. Hij leek op mijn kater, maar jeetje wat was hij kwaad! Oren plat naar achter, ogen groot en wijde pupillen, tanden bloot.. Mijn hart klopte in de keel. Zachtjes gepraat en hokje open gemaakt en mijn hand naar binnen. Gelukkig zag ik hem toen ontdooien en ging hij maar al te graag mee. Ze hadden hem blijkbaar al plat moeten spuiten voor de castratie kon beginnen. Zo agressief was hij.
Thuis weer normaal.

Hij is heel lang zo schuw, eenkennig en on aanhankelijk gebleven. Ik heb hem zo gelaten. We hadden onze kletsmomentjes, aaitjes, en speelnlmomentjes. Daar genoten we beiden van. Verder laten leven.

Maar nu.. Nu is meneer alweer 11 jaar. Nauwelijks schuw meer, komt op schoot zitten en wilt nu graag op mijn borst onder mijn kin liggen. Zeer irritant haha, maar nu wil hij dat graag en daar ben ik ook blij om. Heel aanhankelijk is hij nu. Wel nog steeds op eigen termen. Maar hij is echt omgeslagen!

Om dit lange verhaal af te sluiten, en na ongesocialiseerde zwerfkatten aan huis opgevangen te hebben en succesvol nieuwe huisjes gegeven te hebben, heb ik echt geleerd dat hun het tempo bepalen op eigen termen. Ga hierin mee, dwing niks. Hoe meer druk, hoe harder ze wegrennen. Je zult straks vanzelf zien, dat hij langzaam bij gaat draaien. Misschien zal het nooit helemaal eruit gaan, maar houd vol!

**Geplaatst**: 17-10-18 23:35

Geplaatst: 17-10-18 23:35

corientjuhh schreef:
@Tica_81
Omdat ik het fijn vind om ook hem even vast te houden en een knuffel te geven. Goed hij moet t uiteindelijk goed vinden. Maar dat is ook een stukje wat ik graag wil. Wil ze allemaal even veel aandacht en liefde geven

Ik ben het een heel eind eens met Tica en Goof. Naar mijn idee probeer jij jouw wil bij die kat op te leggen. Jij wilt met hem knuffelen en jij vind het fijn om hem vast te houden. Terwijl je kat je duidelijk laat weten dat lang niet altijd fijn te vinden. Dus je zegt dat hij het ook goed moet vinden, maar hij vindt het klaarblijkelijk niet goed, maar toch ga je door.
Bij katten, en helemaal bij zwerfkatten die je zo even ergens vandaan hebt geplukt, gaat het niet om wat jij graag wilt. Het gaat er om wat de kat toestaat en fijn vindt.

Daarnaast wil ik wel even zeggen dat je snoepjes tactiek wel een goed idee is. Zo kan je kat rustig wennen aan je handen, al moet je hem niet daarna tegen zijn wil oppakken, want dan gaat hij mogelijk juist de snoepjes linken aan iets slechts.

Dus neem echt de tijd en de rust. Lang niet elke kat houdt van oppakken en ‘knuffelen’. Oppakken en knuffelen zijn echt totaal tegenstrijdig aan de natuur van een kat. Ze geven elkaar kopjes en ze likken en thats it.

**Geplaatst**: 18-10-18 00:03

Re: Kat blijft ontzettend angstig. Wat te doen?

Geplaatst: 18-10-18 00:03

Juist door een kat te laten geef je liefde,want je respecteert zijn grens dan.

Mijn oudste kat is ook geen echte kroel kat,is heel graag op zichzelf.
Oppakken vind ze niet heel tof,dus dat laat ik zoveel mogelijk. Aaien wel maar alleen als ze het wil. Die loopt gewoon weg als ze niet wil,ook prima.
S'avonds komt ze weleens op schoot of een aai halen. Maar o wee als ik dat uit mezelf doe, dan is er grote kans dat ze je te grazen neemt.
Mijn jonge kat is heel anders, loopt je helemaal achterna en wil graag aandacht. Maar hou van ze allebei evenveel.
Ik heb juist niet het idee dat ik de oudste tekort doe omdat zij over het algemeen minder aaitjes krijgt. Helemaal niet juist, ik respecteer haar zoals ze is en ik denk persoonlijk dat een grotere vorm van liefde geven is niet mogelijk is.