Ik heb een 11 jaar oude Berner sennen hond die overdag in onze tuin ligt met mooi weer en savonds lekker bij ons binnen komt.
Ze komt van de boerderij bij ons vroeger en zit nu in een rijtjeshuis, maar dat is helaas niet anders.
We proberen haar zo veel mogelijk buiten te laten, doorgaans geniet ze hier erg van en weet dus ook niet beter. Sinds kort MOET mevrouw met grof geweld naar binnen. Ze is altijd graag binnen geweest omdat ze dan bij ons was, maar wanneer ze loops is en verhaard, moet ze van mij echt naar buiten.
Ik zit volledig thuis en ze vind het dus maar wat gezellig dat ik er ben. Naar buiten is fijn, mits ik er bij zit.
Sinds een aantal weken/maanden is ze helemaal panisch voor vliegen, wespen en alles wat vliegt. De hele dag is ze aan het kijken en vluchten, ze slaapt alleen binnen want buiten is ze te afgeleid om te rusten (tenzij ik er ben, dus.)
Ik kan haar niet binnen houden. Het is een grote hond en vanwege haar atrose glijd ze continu uit op het laminaat. Ze gooit alles omver en als ze dan ook nog eens loops is en in de rui, moet ze van mij echt naar buiten. Ze is 11 en heeft 11 jaar buiten geleefd.

Nu snap ik dat vanwege ouderdom ze slechter kan zien of horen en dat eng is, daarom hebben we onze schuur omgebouwd en kan ze daar ook in. Dat doet ze regelmatig, maar toch gaat het niet lekker.
Eerst gaat ze er achter aan happen en springen, dan vlucht ze hard weg.
Verder zie ik nog meer gedragsveranderingen bij haar, onderandere:
- Ze eet ineens het voer van onze kat op, ze ‘steelt’ het bakje snachts en doet dit alleen wanneer wij er niet zijn.
- ze steelt eten van de tafel als wij even weg lopen
- ze wilt niet meer poepen aan de riem, alleen los.
- ze is dus hysterisch voor alles wat vliegt en rent gerust tegen een muur aan.
- Ze gritst eten hardhandig uit onze handen, zonder aanleiding.
- Wanneer we haar buiten laten, springt ze tegen de muur en deuren op.
- Ze jankt de hele dag door, loops of niet, bij ons binnen of niet.
- Ze trilt wanneer ze ‘haar zin niet krijgt’
Zo bedoel ik het niet letterlijk, maar onder andere naar buiten gaan, in de mand blijven, even wachten, stapje achteruit, af, wachten, zachtjes happen, etc is aanleiding tot trillen en spanning opbouwen.
Ze heeft een medisch verleden;
- 2007 geboren.
- 2012 geopereerd aan knieën/kruisbanden
- 2016 grote controle, blijkt nierfalen, vergroot hart en serieuze atrose te hebben.
- 2017 gestopt met speciaal voer, nierwaardes blijven verslechteren, gestopt met eten, weegt ongeveer 35 kg.
- 2018, krijgt te eten wat ze wilt, beter iets dan niets. Krijgt pijnmedicatie en medicatie tegen misselijkheid.
Zoals je kunt zien is ons meisje een beetje aan het einde van haar leven en zoals wij haar nu lichamelijk zien aftakelen, hopen wij dat ze de winter nog door komt.
Steriliseren, hondentrainers etc is voor ons geen optie. Maar we willen het wel nog zo prettig mogelijk voor ons allemaal maken.
Sorry voor een evt onsamenhangend verhaal, maar ik kan een boek over haar schrijven. Ik ben vast veel belangrijke informatie vergeten, maar vraag maar raak..
Wij zitten met onze handen in het haar en onze lieve Berner lijkt zo te veranderen zonder voor ons bekende oorzaak.
Wij vinden haar nog te ‘goed’ om in te slapen, als zien wij heus dat het niet zo goed gaat als een half jaar geleden.
Edit: 2 weken geleden ben ik naar de dierenarts geweest en dit verhaal voorgelegd. Buiten de bekende dingen om in bovenstaande lijst is er niets vreemds uit gekomen.