DreamGuide schreef:Mijn hond is behoorlijk gevaarloos (engelse springer spaniel) en daar zijn volgens mij ook geen vooroordelen over.
Gebrek aan vooroordelen is dus wél lastig als je precies zo'n exemplaar hebt met rage syndrome (nee, dat is dus geen agressie stoornis, maar een neurotransmitter probleem, waardoor ze stress niet verwerken en dán agressief lijken). Komen kids erop af gestormd, of andere honden, want ja, spaniels DOEN toch niks? Nou, risico's nemen deden wij dan weer liever niet... En maar goed ook, want uiteindelijk was het mijn eigen lijf dat het moest bezuren toen hij écht aanviel.
Maar nee, in principe zijn ESS natuurlijk gewoon wel écht écht écht lieve honden! En mooie honden ook! Wij hadden helaas gewoon een gevalletje 'genetische pech'.
Wdj schreef:[ [url=m/NV7cRV.jpg]Afbeelding[/url] ]
We hebben een beagle.... Vooroordelen ten overvloede:
- beagles kunnen niet loslopen, die lopen altijd weg.
Eh nee, dit in onze 2e beagle, beiden zijn nooit weggelopen..
- beagles zijn eigenwijs en je kunt ze niks leren.
Beagles zijn erg zelfstandig en juist vreselijk slim...
Etc.
Nou hadden wij in de familie PRECIES de beagles zitten die perfect voldeden aan de vooroordelen: eentje noemen wij nog steeds 'napoleon', die deed alleen wat HIJ wilde, wanneer hij dat wilde. En dus ook niets anders. De andere was denk ik de allerliefste hond die er bestond. Maar luisteren deed ze niet graag. Ja, luisteren in spelletjes, maar niet naar regeltjes. En die klom rustig op de tafel en at een volledig bord leeg in drie tellen. Hoe vaak mijn tante toen wel niet gehoord heeft 'niemand neemt een tweede beagle als je de eerste uberhaupt overleeft...' Ach, ze hebben geen tweede genomen, maar dat heeft zeker niet aan deze hond gelegen, het was een schat!
_Tristan schreef:Haflingers zijn allemaal heel makkelijk en rustig.
Er zullen vast heel veel lieve rustige haflingers op de wereld zijn.. Maar ze zijn echt niet allemaal zo.
Makkelijk, rustig, lui, perfecte manegepony ook... En ze leren natuurlijk echt niet om sportpony te zijn he. Ow, voor een volwassene? Sportpáárd? Nou, vergeet t maar... Mijn merrie is vier, kent aan de hand meer oefeningen dan veel sportpaarden, en doet ook onder het zadel enorm haar best om dingen als schoudervoor, schouderbuiten, zijwaarts, wijken etc te laten zien. En nee, daar wordt ze niet eens voor gepusht met een zweep over voor gepaaid met eten. Doet ze gewoon omdat ze graag werkt. Gezien haar leeftijd moeten we haar echt afremmen in wat ze aanbiedt zelfs. Maar uiteraard, een sportpaard wordt het nóóit