mijn lieve Minimaus werd snacht bij mij over het hek gegooid ergens in 2010 (had tel al in de hand om politie te bellen voor inbrekers) Ongecastreerde kater met een scheef kopje en heel ernstige oormijt- die samen met de balletjes ook verwijderd zijn.
Al snel kreeg hij een soort epileptische aanvallen, paar keer per maand. Allerlei onderzoeken laten doen maar de schade was te erg, de oormijt had een middenoorontsteking veroorzaakt. Operatie was niet mogelijk vanwege de plek maar door de oormijt strikt onder controle te houden heeft hij tot nu toe nog maar 1 aanval per 2 mnd. En ook ik weet wanneer dat komt, rustiger, niet zijn uitbundige zelf.
In oktober 2017 voelde ik een vetbult bij zijn tepels, DA dacht aan mamatumor maar onderzoek (na operatie om het weg te halen) bleek dat het goedaardig was. Wat was ik opgelucht !
Een maand geleden vond ik dat hij wat slijm rond zijn mondhoeken had. De DA vond een tumor onder zijn tong, inoperabel
hij doet het voorlopig nog redelijk op prednison maar binnenkort moet ik een beslissing nemen over deze bijzondere kat
mijn racemaus
In the real world as in dreams, nothing is quite what it seems. (the book of counted sorrows)