
Als pup bleek onze reu al een eigenwijs ding te zijn. Toen hij 7mnd was besloot hij ineens weer te gaan huilen in de bench waar hij sliep in de nachten (overdag huilde hij niet). Na 3 gebroken nachten besloten we dan maar eens te kijken wat hij deed met het deurtje open. Meneer is voor onze slaapkamerdeur (appartement) komen liggen en dat was dat. Dat werd zijn vaste slaapplek.
Toen we verhuisde naar een "groot" huis was dat even een uitdaging, want daar kon hij niet mee naar boven. In de woonkamer was geen succes, daar poepte hij alles onder omdat hij constant mensen langs zag komen. Toen de tuinkamer geprobeerd in de bench maar zodra wij er niet waren liet hij alles lopen en blinde paniek. Ook geen succes. Na 2wkn ontdekte we waar hij wilde slapen: in de gang, onder de trap. Dat werd de afgelopen 5jaar zijn plekje als we sliepen of weg waren en opgelost.
In die jaren heeft hij regelmatig in de tuinkamer gelopen, daar ook geslapen als wij tot laat in de tuin zaten maar als wij naar boven gingen of weg sliep hij standaard in de gang. Vaak vertrekt hij rond 22.00 zelf al die kant op als wij nog in de kamer zitten zo van "mooi, bedtijd!"
Hij gaat ook regelmatig mee naar mijn ouders en slaapt daar op onze slaapkamer omdat mijn ouders ze niet alleen in de woonkamer willen. Ook als we dan niet thuis zijn en de honden blijven daar slapen ze op die slaapkamer (samen) en daar ook nooit problemen mee gehad. Het is dus niet dat hij niet op andere plekken kan zijn als in de gang, in tegendeel.
Nu hebben we besloten na 5jaar dat we het huis gaan verbouwen. De afgelopen dagen is onze tuinkamer veranderd in een soort mini cosy home en gisteren (zondag) is de sloopploeg los gegaan en zijn alle vloeren eruit in de rest van het huis, keuken weg, you name it. De tuinkamer heeft een eigen in- en uitgang naar buiten dus dat is ons mini huisje voor de aankomende 5wkn.
Dus de honden moeten samen een paar weken slapen in de tuinkamer. Dachten we

Om 22.00 gingen wij (door het lege huis) naar boven en ik merkte al dat meneer niet blij was maar toch doorzetten. Om 2.00 werd ik wakker van een loeiende hond. Een plasje bij de (nieuwe/tijdelijke) voordeur en een hond die toch best overstuur was. Even gelopen, daarna zat de stress er nog behoorlijk in, hij wil door de tussendeur (waarlangs wij naar boven moeten) naar zijn vaste slaapplek.
Voor vannacht heb ik besloten bij hem te gaan liggen en straks moet ik toch een paar uurtjes naar kantoor dus ik heb besloten dat hij dan toch nog even onder de trap mag liggen, weliswaar op de betonnen vloer en toch tussen het stof. Maar dat kan tot ze daadwerkelijk met de professionale sloopploeg komen.
Dinsdag en woensdag kan ik 2dagen thuis werken, dus dan is het toch zaak om hem te leren hier tot rust te gaan komen.
Zolang ik er ben slaapt hij hier zonder moeite,(hij ligt nu ook op zijn zij in diepe slaap, hij wel

Omdat zijn verlatings puur voort komt uit niet op zijn eigen plek slapen vraag ik me af wat wijsheid is. Even een paar dagen hem hier vertrouwen laten opbouwen en niet alleen laten? Of juist toch opbouwen en hem hier wel alleen laten?