Hopelijk kan ik wat advies, en mogelijk goede overredings-argumenten verzamelen.
De situatie:
Kat Luca (blauwe Rus) en kat Lyla (Brits Korthaar) waren samen, Lyla is meer van mij en Luca was meer van mijn vriend.
Luca is plotseling overleden aan het begin van dit jaar, waarschijnlijk een aneurysma. Naast ons verdriet, zaten we ook met een kat die opeens alleen was, dus zijn we toch ook vrij snel op zoek gegaan naar een nieuwe kat.
Mijn vriend wilde écht ook weer een blauwe Rus, en zo kwamen we uit bij de fokker van Luca, die op dat moment 2 zwangere dames en 1 krolse dame had lopen.
En zo geschiedde, dat wij vandaag Jorah hebben opgehaald, die uiteindelijk dan een halve achterneef is van onze Luca

Bij het ophalen vanochtend, bleek dat de jongste kitten van 5 weken (nestje van 1 kitten, en een direct neefje van Luca) uit zijn ren was gewaggeld en pardoes in de woonkamer stond. We hadden hem als kitten van 3 weken wel even geaaid vanuit de nestplaats, en toen was hij schattig maar wij hadden al een keuze voor Jorah.
Natuurlijk even knuffelen, en....
Ik raakte spontaan, hoteldebotel krijsend verliefd. Ik kon na 10 minuten wel janken, wat een klik voelde ik met dit hummeltje!
En nu blijkt hij ook nog beschikbaar... En hebben wij in principe eerste keuze, mochten we nog een kitten erbij willen hebben.
Over een week komt de laatste op de lijst een keuze maken. Mochten wij daarvoor al kiezen dat we hem wél willen, is hij voor ons.
Nu is Jorah bij ons thuis, en kan ik alleen maar met buikpijn denken aan dat kleine knuffeltje die daar nog is!
Maar nu het probleem;
Mijn vriend wil eigenlijk geen 3 katten. We willen over enkele jaren ook graag een hond, en hij vind 3 katten en een hond te druk en te veel.
En aan de ene kant wil ik ook zijn grenzen respecteren.
Wij wonen op 110 M2 op 3 lagen met nog 100 M2 tuin die afgezet is voor de katten.
Zelf denk ik dat dit prima kan.
Daarnaast voelt het bijna als het lot, dat dat kitten én op de laatste keer dat wij er zijn voor het eerst in de kamer komt en ik spontaan verliefd wordt, én dat hij nog beschikbaar is én dat ik er zo'n verschrikkelijke klik mee voel.
Mijn vriend was eerst helemaal nee nee en nog eens nee, maar nu heeft hij gezegd dat we het er maandag over kunnen hebben, maar dat we ons dit weekend op Jorah richten.
Er is dus een sprankje hoop..
Wat denken jullie, hebben jullie nog goede adviezen en argumenten waarom deze kitten wel of niet bij ons moet komen wonen?
Hier een foto van Jorah, ons nieuwe vriendje;


En van Lyla, ons Britje

