Mayasfrenk schreef:[ [url=m/Sn2Ubr.jpg]Afbeelding[/url] ]
Ik meld mij hier ook. Dit is Nisse. Inmiddels bijna tien. Gecastreerde reu. Waarschijnlijk en tjech. Geboren in Zweden.
In eerste instantie hebben wij niet voor dit ras gekozen maar zijn opgelicht. Mijn vriend is chauffeur en wilde al heel lang een hond voor mee op de vrachtwagen omdat hij altijd weken van huis was en het leek hem gezellig. Een kennis uit Zweden had een super leuke kruising. Klein. Bijna niet verharen. Super sociaal. Mijn vriend heeft toen aangegeven als de fokkers van dat hondje Nog een keer een nestje fokken heb ik wel interesse.
Enige tijd later kwam het telefoontje dat er een nestje geboren was en of hij nog interesse had. Dus ik mee op de vrachtwagen en die kennis had zelf ook een pup uit dat nest dus die had ze opgehaald uit het dorpje boven in Zweden en wij zouden twee dagen later weer bij het bedrijf komen waar die kennis werkte.
Eerste wat opviel was het geknikte oortje. En de onwijs grote poten. Maar goed super schattig natuurlijk en gelijk verliefd ( we hadden wel al foto's etc geschoten maar niet van de ouders. Achteraf heel stom maar omdat onze kennis er al een hond vandaan had hebben we er niks achter gezocht). En pup was een kruising dus tja die poten misschien was hij wel gewoon niet mooi in verhouding.
Na een tijdje begon hij te groeien. En te groeien. En te verharen als een gek en werkte het gewoon niet op de vrachtwagen. Hond vond het hartstikke leuk hoor. Maar het in en uit tillen etc was gewoon geen doen. Dus hij ging bij mijn schoonouders wonen.
Na wat recherche bleek dat de fokkers ook tjechen fokken. En met zijn oortje werden ze hem niet kwijt waarschijnlijk en dachten ach die Nederlanders komen hem toch niet terug brengen. ... Dus vandaar onze aanname dat hij een tjech is.
Na een poosje kreeg ik in de gaten dat het niet goed ging. Mijn schoonvader was overspannen en bleek dat af te reageren op de hond. Dus ik de hond mee naar huis genomen. ( rijtjeshuis in de woningbouw bij mijn ouders. Verre van optimaal) ondertussen was de hond agressief op andere honden, vreemde mensen en met name mannen geworden. Een echte angst bijter. ..
Een jaar lang intensieve 1 op 1 begeleiding, castratie en uren hard werken later zou ik hem voor geen goud willen missen. Ik ben helemaal zijn mens. Waar ik ga is hij ook. Vreemde mensen is Nog steeds lastig maar als ze hem niet aan kijken of direct benaderen gaat het prima. Door vrouwen en mensen die hij kent laat hij zich uren vertroetelen, wil Op schoot ( echt niet handig. Meneer weegt 37 kilo ) en is hij hetmeest zachtaardige wezen dat ik ken.
Met kinderen durf ik hem geen kennis te laten maken. Ik wil dat risico niet nemen. Ook zal ik nooit zeggen dat hij honderd procent betrouwbaar is. Want dat is hij niet voor andere mensen.
Maar wat mij betreft nooit een ander type hond weer. Wel weet uit eerste hand dat als dit type honden in verkeerde handen komt omdat ze zo mooi zijn en zo lief ogen ze staats gevaarlijk kunnen zijn. Ik ben erg benieuwd naar wat andere bokkers allemaal met hun wolf honden doen. Door zijn geschiedenis heb ik helaas nooit groepsactiviteiten met hem kunnen doen. Dit had Ik wel zeer graag gewild vooral ook omdat hij zo vreselijk zijn best doet met alles wat ik vraag.
Trouwens heb ik wel eens Het idee dat hij 3 hersencellen heeft die ook nog eens in ploegen werken. Hoe schatten jullie het iq van jullie wolf honden in?
Pfoe wat een verhaal zeg! Fijn dat het nu gewoon goed gaat. 
De meeste wolfhonden zijn erg slim. Ze hebben dingen vaak snel uitgevogeld en hebben behoefte aan veel mentale stimulatie.
Geplaatst 
