khirshanta schreef:... niemand is verplicht mijn hond te accepteren; maar moet wel accepteren dat het voor mij reden kan zijn niet te kunnen komen.
Hier ben ik het helemaal mee eens.
Mijn honden mocht ik niet meenemen naar mijn ouders. Het is hun goed recht om dat niet te willen. Maar de consequentie was wel dat ik niet vaak meer langs kwam.
Ik woonde destijds alleen, mijn honden zaten al meer alleen dan mij lief was (als ik moest werken), ik ging ze niet ook nog op mijn vrije dag een lange dag alleen laten (moest 2,5 uur enkele reis reizen naar mijn ouders).
Los van of mijn honden dat wel of niet kunnen en los van of ik een oppas heb, kan het mijn keuze zijn om dat niet te willen. Ik heb namelijk niet voor honden gekozen om ze nooit te zien.
Zolang de hond niet net in een dode vis gerold heeft vind ik het een beetje overdreven om te klagen over stank. Hoeveel gasten stinken naar tabak, alcohol, een fout parfum of iets anders?