Ik ben opzoek naar ervaringen van mensen met oudere katten.
Ik heb/had zelf 2 broertjes van nu 12 lentes oud. Het waren echt 2 vriendjes - maar ook hele verschillende karakters. Een was erg pittig, de baas over het gehele huishouden, maar ook de verzorgende kater voor zowel zijn broer als voor mij.
De ander is een beetje een grote goedzak, vind alles goed, iedereen gezellig en leuk, heeft nog nooit gekrabt of een blaas concert weggegeven en vond de aandacht van zijn broer heerlijk.
Helaas is de pittige broer een paar maanden terug overleden. Hij was al langer ziek en woonde daardoor liever boven, terwijl de goedzak broer voornamelijk beneden was en er niet echt veel naar omkeek.
Toen de pittige overleed wilde ik het even aankijken hoe broer zich ging houden. Dat leek echt super te zijn. Hij deed zijn ding, lag elke avond op schoot en leek het leven wel oke te vinden.
Echter...nu zijn we dus een paar maanden verder en ik merk aan hem dat zijn leven helemaal niet zo oke is. Als wij (en ook de hond) na een werkdag thuis komen, is het moord en brand. Hij miauwt de oren van mn kop ( erg volumineus zeg maar) klampt zich aan me vast en MOET echt heel de avond in mij liggen waarbij ik hem MOET Als ik opsta, loopt ie weer te schreeuwen door het huis, ga ik zitten en roep ik hem bij me is het weer over. Om eerlijk te zijn wordt ik er een beetje koekoek van - en nog erger, ik heb het idee dat hij zo ongelukkig is. Ik kan me ook voorstellen dat hij misschien toch wel dat verzorgende van zijn broer mist - de hond vind de kat oke, maar aangezien de pittige nooit heel schattig was tegen haar, heeft ze geleerd ze gewoon links te laten liggen.
Dus....ik wil graag een vriendje voor mijn goedzakkie erbij.
Nu dan eindelijk "de ervaring" waar ik naar opzoek ben:
Wat raden jullie aan? Een kitten? Of een (oudere) herplaatser?
En indien kitten, raad je er dan 2 aan of gewoon eentje?
Ik hoor het graag!
( wellicht ter overvloede, maar we hebben vollop ruimte, speeltjes, tuin, eten, DA mogelijkheden etc
