Vorige week ben ik naar de DA gegaan voor haar allergie. Ik was al een tijdje bezig met KVV eliminatie dieet, maar het duurde me allemaal te lang en ze had ineens weer heel erg jeuk en had zichzelf op verschillende plekken kapot gebeten. Bij controle naar deze plekken zag ik ook een vreemd bultje bij haar anus. Niet groot, nog geen centimeter, maar alles bij elkaar, genoeg reden voor een dierenarts bezoek.
Ze kreeg een spuit tegen de jeuk, een kap mee en hypoallergeen voer. Daarnaast heb ik meteen cellen van het bultje op laten sturen naar het lab. Ondanks dat het niet groot was, bultjes groeien niet zomaar. Dus spuit erin om er wat uit te halen en die cellen zijn opgestuurd.
Helaas kreeg ik twee dagen later het bericht dat het kwaadaardig is. Ze gaan het vrijdag operatief weghalen en opsturen naar het lab om te kijken wat voor soort kanker het is, zodat ze gericht kunnen zoeken op uitzaaiingen.
Dat is al met al niet leuk, maar hoe meer vrijdag dichterbij komt, hoe onrustiger ik word. Ik heb vandaag gebeld of ik bij de narcose mag zijn, maar daar doen ze niet aan. Ik moet haar om half 9 brengen en dan word ze in de loop van de ochtend onder narcose gebracht en dan kan ik haar 's avonds ophalen. Ik vind dit niet erg fijn. 1 van de 7 honden blijft in de narcose zitten. Er zitten risico's aan. Het is dan toch niet heel vreemd dat ik gewoon er bij wil zijn als ze haar in slaap brengen? Ik wil gewoon niet dat ze omringd is met alleen maar vreemden.
Ze zeiden dat het best kan dat ze haar pas om half 11 opereren, afhangende van hoe de andere operaties gaan en hoelang die duren, of er spoedgevallen zijn etc. Ik heb aangegeven dat ik me dan wel vermaak in de wachtkamer. Ja, maar ze willen de narcose tijd zo kort mogelijk houden, dus ook meteen na de narcose meteen door. Ik heb gezegd dat ik meteen weg ga als ze onder is, dus dan is er in principe geen enkele vertraging.
Ze gaat morgen overleggen, maar echt een voorstander was ze niet.
Ik heb een andere dierenarts gebeld in de buurt over hoe zei het doen en daar zou ik bij een narcose wel erbij mogen zijn.
Ik zit nu serieus te denken om dan ergens anders de operatie te laten doen, als ik morgen hoor dat ik er niet bij mag zijn.
Ik weet dat sommige mensen het dom vinden dat men hun dieren hun kindjes noemen

Of stel ik me nu ontzettend aan?
Ik ben gewoon zo ontzettend nerveus dat het fout gaat. Dat ze er niet uit komt.. En dan was ik er niet op het laatste moment. Ik zou niet met mezelf kunnen leven dan.
Sowieso deze hele situatie is al drama genoeg. Kijk, ze weten nog niks verder. Misschien is het wel helemaal niet uitgezaaid en is het weghalen van die plek voldoende en leeft ze nog vele jaren verder.. Maar misschien zit zit ze binnenin helemaal vol.
Die onzekerheid vreet me echt op.
Was het alleen dat bultje oké, maar ze had eenzelfde lijkend bultje op haar tong. Toen ben ik niet heen gegaan want het leek een blaasje. Ik dacht, misschien sneetje op de tong en daar blaasje over gekomen of korstje. Ook omdat ze die dag ervoor met haar bek een egel had proberen op te pakken. Die was ook met een week verdwenen; eraf gevallen. Maar als ik het bultje op haar tong vergelijk met die bij haar anus, ze zien er exact hetzelfde uit... En dan zou het dus al wel verspreid zijn.
Bah.
Hoe dan ook. Ik zou graag ervaringen willen horen van mensen die kanker hebben gehad bij hun hond en dat wel of niet hebben overleefd.. En ervaringen van mensen wiens hond om wat voor redenen dan ook geopereerd moesten worden en hoe dat dan ging bij de narcose.
Mijn poepske vorige week met haar vriendinnetje

Vorig jaar. Toen was ze nog wollie

