
In april dit jaar zocht ik naar een kitten poes als gezelschap voor mijn poes die veel alleen is. Op marktplaats een leuk nestje gevonden waar ze nog 1 zwart poesje over hadden. Langs geweest om kennis te maken en 2 maanden later dit poesje op te halen en te introduceren met mijn poes. Het was de kleinste uit het nestje, maar leek verder gewoon gezond.
Na 2 dagen wat schuw zijn veranderde dit kleine pluizenbolletje in een behoorlijk aanwezige kitten. Ontzettend lief en knuffelbaar, maar behoorlijk brutaal, vooral ook tegenover mijn andere poes. Maar goed, ik mocht niet klagen, ze was er pas net.
In de 2 daarop volgende maanden veranderde deze mini kitten in een groot zwart monster. Niet tegenover mij overigens, het blijft een knuffelkont, maar een monster tegenover mijn poes, die ik langzaam weg zag kwijnen. Zodra die 1 stap van de kast waar de kitten nog niet bij kon zetten, werd ze aangevallen. Ik herkende afgelopen maanden mijn poes niet meer terug, altijd zo blij en speels, was nu veranderd in een zielig hoopje poes bovenop de kast. Na 3 maanden was ik hier klaar mee, dit ging niet werken

Nu kan ik het asiel niet over mijn hart verkrijgen dus via Facebook en Marktplaats op zoek naar een nieuw plekje voor haar.
Al vrij snel reactie van een gezin met een stal, land en een 4 maanden oude kitten die er 1 bij zochten, om lekker rond te banjeren samen buiten. Beter kon ik me niet wensen, lekker buiten rondrennen samen, wat wil je nog meer?!
Traantjes gelaten toen ze was opgehaald afgelopen zaterdag, want je hecht je toch aan zo'n beestje. Vanaf het moment dat de kitten de deur uit was kwam ineens mijn andere poes tot leven, en hoe! Die heb ik in maanden niet zo blij zien rondrennen

Tot ik vanmorgen een belletje kreeg van de nieuwe eigenaresse.... met de mededeling dat deze poes geen poes is maar een kater, 2x zo groot en zwaar is als hun kleine kitten poes en haar enorm terroriseert, en hondsbrutaal is.
Hoe kan ik dat nooit gezien hebben? Hoe kan ik zo vreselijk dom zijn geweest dat niet te checken bij het ophalen? Ik met mijn mening over mensen die een paard ongekeurd kopen, check niet eens het geslacht??


Zij hebben mij de optie gegeven op de kat (gek om ineens over kat te praten..) terug te halen. Maar ze willen ook het een kans geven als stalkat. Maar dat betekent wel dat hij morgen nog buiten wordt gezet, grote kans op weglopen, en zodra hij alsnog de andere kitten gaat terroriseren moet hij weg. Ik vind haar enorm schappelijk hierin, ze gaf ook aan gewoon voor hem te willen zorgen als in eten geven, laten helpen zodra dat kan enz, maar hij mag en kan niet naar binnen.
Nu kan ik zeggen, het is nu jullie kat, jullie probleem, maar ik voel me vreselijk schuldig dat zij hier nu mee opgescheept zitten. Het is zo'n enorme wildebras dat naar buiten laten geen slecht idee is, ik heb hier dan ook mee ingestemd. Ik had dit beestje met alle liefde teruggehaald maar na het zien van mijn poes die zo dolgelukkig is de afgelopen dagen, is het eigenlijk geen optie.
Maar mocht het buiten niet gaan en hij moet alsnog weg, zit ik ermee opgescheept.
Bah, wat voelt dit rot
