Ik verbaas me er namelijk over dat het vaak de schuld van het slachtoffer wordt gevonden als een hond uithaalt, terwijl mijn inziens agressieve honden gewoon geen plaats hebben op de openbare weg. Zeker als ze niet zijn aangelijnd of alleen worden gelaten bij bijvoorbeeld een winkel. Enkele voorbeelden uit eerdere topics:
- moet je maar niet te dicht langs vreemde honden lopen, hij voelde zich bedreigd. Dan moet je maar omlopen.
- moet je er maar voor zorgen dat jouw kat niet in de buurt van een losloopgebied komt. Dat is gewoon jaaginstinct en dan heb ik geen controle meer over mijn hond.
- Je moet je kinderen al vanaf jongs af aan leren om van andere honden af te blijven (mee eens) maar als kinderen dat niet meteen snappen is dat hun eigen schuld of hebben ze hun lesje geleerd.
- Mensen moeten er altijd van op de hoogte zijn dat je andermans honden niet mag aanraken, uithalen is dan terecht. Mijn hond hoeft andere mensen niet leuk te vinden.
Wat nou als er een keer een kind langs zo een hond loopt? Of als iemand die niet zoveel van honden weet wordt gegrepen? Of hij zich een keer losrukt en de straat op schiet om ergens achteraan te gaan?
Daarnaast lijkt het me toch algemeen bekend dat honden met bijtincidenten worden ingeslapen en slachtoffers eventuele schade kunnen verhalen op de eigenaar?
Ik heb al meerder keren meegemaakt dat een agressieve hond achter mijn paard aankwam en zelfs in zijn benen hing. Als ik daar een opmerking over maak of mijn paard trapt terug dan kan ik vaak ook nog een sneer/scheldkanonnade krijgen. Waarom laat je zulk soort honden los?
Wat ik wil bereiken met dit topic: Ik hoop dat mensen met agressievere honden aan het denken worden gezet en wat meer rekening willen houden met de openbare veiligheid.
Hopelijk kunnen we in dit topic op een nette manier met elkaar discussiëren. Ik heb gemerkt dat de emoties erg hoog zitten (ook bij mij 
) maar laten we het netjes houden. Tot slot: Dit gaat over honden die in een openbaar gebied alleen worden gelaten of los mogen lopen, en dus niet over baasjes met agressievere honden die netjes rekening houden met anderen door (op een nette manier) te waarschuwen of te muilkorven en aan te lijnen.
Dan was het mijn beurt met de 2 kleinere honden. Vraagt dat jongetje braaf of hij ze mag aaien. Ja, dat mag en ik heb hem een complimentje gegeven dat hij dat netjes deed : eerst vragen, dan aaien! Toen knikte hij zo ernstig als alleen een kleuter dat kan, hij had dat verhaaltje duidelijk nog gehoord. Op dat moment raakte mijn hond zijn arm met zijn neus. Plotseling klaarde het gezicht van het jongetje op 'ooh, hij geeft me een kusje, met zijn neus !' Het was misschien geen perfect gedrild kind, maar zeker op de goede weg en vooral heel spontaan en lief. 
edit : het zijn alle 3 asielhonden