Geplaatst Het gaar over mijn oude cavalier king charles spaniel, teefje, 13 jaar oud, niet gesteriliseerd. Komt helaas uit de broodfok (ik was pas 15 toen mijn ouders haar meebrachten),maar is altijd 'mijn' hond geweest. Super goed hondje, brevet gespeeld, enorme will to please.
5 jaar geleden ben ik uit huis gegaan en is ze bij mijn moeder gebleven, zij is altijd thuis, ik ging fulltime gaan werken en woonde op een appartement.
Ze is een drietal jaar geleden geopereerd aan haar slecht gebit.
5 jaar geleden werd er een knobbeltje ontdekt in haar keel, dierenarts van toen zei lymfeklierkanker, nog een week of 6 levenskans. Bij 2 de opinie bleek het een goedaardig gezwel te zijn die geen problemen gaf. Echter hebben we nu de indruk dat hij wat groeit en (soms?) drukt op haar keel. Haar ademhaling is dus ook niet super en de zomer is toch wel vrij zwaar voor haar.
Een hele tijd geleden heeft ze een mamatumor ontwikkeld. Punctie laten doen, tumor was goedaardig, advies was niet opereren ivm haar leeftijd.
Ondertussen zijn we 2 jaar verder en is de tumor uiteraard erg gegroeid. Dierenartsen gaven aan dat die tumor in principe niet pijnlijk is, en zolang ze er geen last van heeft we best niet opereren ivm zware operatie. Echter is hij inmiddels een goede handvol groot, en heeft ze er volgens mij wél last van. Dat ding weegt, en als je hem opheft kreunt ze, verder valt het wel mee.
Nu heeft ze sinds kort ook weer tandpijn, daar voor krijgt ze pijnstillers, maar eten lukt moeilijker en soms jankt ze als ze haar bekje open doet.
En daarnaast, daar heeft ze zelf weinig last van, maar stinkt ze énorm. ze komt erg incontinent dus plast haar achterpoten vol omdat ze niet lang genoeg blijft zitten. Ze stinkt énorm uit haar bek, en volgens mij reageert de huid van de tumor ook waar ook een gistige geur uitkomt. Ikzelf ben echt niet teer, ik heb ooit tot aan mijn schouders in de borstkas van een 4 dagen dode struisvogel gezeten die niét gekoeld bewaard werd zonder ook maar te hoeven kokhalzen, maar de geur van mijn hondje beneemt letterlijk mijn adem en eetlust.
Nu, de optie's zijn:
opereren, echter willen beide dierenartsen niet opereren zonder testen te doen op haar urine en bloed, en eerst die waardes in orde te krijgen, als dat al lukt. Kostenplaatje +- 200 euro voor de testen.
operatie zelf +- 500 euro. behoorlijk wat risico, behoorlijk zware operatie daar het inmiddels een grote wonde zal zijn én een paar maand later zouden haar tanden ook opnieuw moeten gedaan worden (weer 200 - 300 euro + verdoving en riscico).
Andere optie is haar te laten inslapen.
Als ik het verhaal zo lees, opteer ik eigenlijk om haar te laten inslapen, ze heeft teveel ongemakken, grootste gedeelte van de tijd slaapt ze en ze is duidelijk ongemakkelijk door de tumor.
Anderszijds eet ze nog goed, is ze altijd blij me te zien en gaat ze nog heel graag mee op wandeling, ze wandelt dan ook nog vlot 4-5 km op redelijk tempo, en gaat soms mee in haar buggy.
Is het nog aangewezen om haar die zware operatie te laten doorgaan? Met dan hopelijk dat ze zich weer beter voelt en dat de andere ongemakken (incontinentie, geur) ook verminderen, en dan later nog eens de tanden opereren ook. Of kiezen we beter voor het einde?
Voor mensen die niet het ganse topic lezen (wat ik begrijp
) is er een update op pagina 3. We hebben besloten dat het genoeg geweest is en de afspraak tot inslapen staat dinsdag 23 mei gepland. 
Het zijn zulke schatten van honden. 
, ze is deze winter zelfs nog meegeweest naar zee en een km of 6-7 gewandeld.)
