Sommige van jullie hebben misschien ooit het verhaal van Nijn gelezen.
Nijn is gevonden bij het hospice waar mijn moeder een paar dagen er na is overleden, vandaar dat Nijn een zeer bijzondere betekenis heeft binnen onze familie(het gehele verhaal is terug te lezen hier: [BB] Hoe een bijzonder Nijn op mijn pad kwam )
We zijn inmiddels twee jaar verder en hebben veel meegemaakt, hier onder een samenvatting
Zoals als beschreven in het eerste topic had Nijn een oog probleem, hier is hij uiteindelijk aan geopereerd. Dit is niet zonder slag of stoot gegaan, operatie is vaker uitgesteld omdat Nijn vreemd gedrag vertoonde. Ik noem het aanvallen, maar eigenlijk vertoonde hij een extreem neerplof gedrag en dan hebben we het soms wel over 32 keer per uur. Normaal zeggen ze dat dit relaxen is bij een konijn, maar met een gedragsdeskundige zijn we tot de conclusie gekomen dat het naar alle waarschijnlijkheid een methode is voor Nijn om met ongemak te dealen(twee weken na de operatie werd dit gedrag weer normaal)
Gezien zijn enorme zwakke achterhand en "aanvallen" is hij ook verdacht op E. cuniculli hier is hij meermaals voorbehandeld(want steeds als hij bij de DA was geweest of naar konijnenpension werd het gedrag weer erger) hij heeft dus enorm veel last van stress gehad en dit deed hem geen goed.
De geschatte leeftijd is meermaals opgehoogd en we hebben denkelijk toch wel te maken met een bejaarde man
Hierin heb ik ook een weg gevonden. Oppakken levert ook veel stress op en hij houdt daar absoluut niet van, vorige winter begonnen met trainen en door het maken van een pad(met vloertegels, grip op laminaat) heb ik hem geleerd om zelfstandig naar buiten te lopen, zo konden we een heerlijke zomer tegemoet gaan, waarbij hij ook de gehele tuin tot zijn beschikking had, zonder stress(een genot om naar te kijken hoe hij zich verplaats en nu ook buiten kan genieten, voorheen ga dit teveel stress)
Helaas in juli stopte Nijn van de een op de andere dag met eten, meteen DA gebeld en hij is opgenomen, onder narcose geweest, kiezen zijn gevijld(of geknipt weet ik niet zeker) en euvel zou verholpen zijn. Nijn is hier twee weken goed ziek van geweest, dwangvoeren leverde veel stress op(weer extreem neerploffen), maar was noodzakelijk, uiteindelijk hem er doorheen getrokken en besloten om hem dit nooit meer aan te doen. Kwaliteit moet voorop blijven staan dacht ik zo. Maar hopen dat het lang zou weg blijven.
Helaas ook dit was niet het geval, op de dag af twee jaar nadat ik hem gevonden had(en zeer moeilijke week ivm sterf datum moeder) stopte hij weer met eten. Meteen weer naar DA en jawel hoor weer zijn kiezen. Op weg naar de dierenarts geprobeerd standvastig te blijven, twee maanden er tussen en twee weken ziek, dat zou betekenen zes weken feest en dan weer opnieuw. Dat gaan we niet doen. Met mijn handje op Nijn bij de DA was er niet veel meer over van deze standvastigheid en ik kon hem niet laten gaan in deze week. Dierenarts vond de vorige keer ook schrikbarend lang en ging er vanuit dat hij deze keer sneller zou opknappen. Dat klopte, hij knapte sneller op, en dwangvoeren heb ik zoveel mogelijk weten te voorkomen door babyvoeding te mengen met critical care, dat at hij wel. Na 4 dagen ging ik dan ook met een gerust hart een weekendje weg met de familie om de sterfdag van mijn moeder te gedenken.
Helaas werd ik gebeld door de oppasser, Nijn was slap, lusteloos en had niks gegeten. Na middernacht arriveerde ik thuis om de situatie te bekijken. Nijn was niks meer, ik hem hem pijnstilling gegeven zodat hij in ieder geval geen pijn hoefde te lijden, daarnaast ciseral en getemperatuurd(34,7) 2 warme petflessen er naast gelegd. Rond de klok van 2 gaan slapen in de weet dat Nijn zou overlijden, hij mocht gaan ik had er vrede mee, echter vier uur later zat Nijn weer recht op............hij deed het weer, raar maar waar.
In ochtend contact gehad met dienstdoende DA en ja 1 groot vraagteken. Zelfde week ook nog contact gehad met Wilhaminapark DA en ook 1 groot vraag teken. De twee weken daarna at Nijn langzaam aan weer normaal, maar leek heel erg moe, moe en moe. Nu lijkt hij weer een in zijn sas.
En mochten jullie tot hier hebben door gelezen dan kom ik nu(eindelijk) bij mijn moeilijke beslissing.
30 november wordt Nijn geent(ook nieuwe virus) hij had eigenlijk in september geent moeten worden, maar door zijn ziek zijn niet verstandig. Nu willen ze 30 november ook zijn kiezen controleren, maar iets in mij zegt zou ik dit wel doen, want wat als........wil ik hem dit aandoen? om de 2-3 maanden onderzeil laten gaan en dan twee weken ziek, puur en alleen omdat ie zo bijzonder is, dat vind ik niet juist. Maar wat dan, tanden niet laten controleren en wachten totdat hij weer stopt met eten en dan meteen laten inslapen, is dat fair.
Voor nu heb ik weer een dartelend konijn in de woonkamer, die inmiddels tegen mijn sloffen aan in slaap is gevallen.
Wat zouden jullie doen?