
Mijn lieve Syrische hamster Wolletje is gister bij mij op schoot in eeuwige slaap gevallen. Twee uurtjes heb ik hem in mijn hand gehouden, het ene moment was hij rustig en het andere moment raakte hij door zijn benauwde toestand in paniek waarbij hij mij voor de eerst en dus laatste keer zelfs een knauw heeft gegeven....
De dag begon gister erg rustig, dus besloot ik even bij de hamsters te kijken. Wol lag altijd half boven de grond, erg handig om een oude opa te controleren. Ik dacht dat ik me verbeeldde, maar na een minuut zag ik dan toch dat hij inderdaad zo onrustig was. Het is een soort gave van me, dat ik altijd precies op het goede moment binnen strompel om de hamsters te controleren....
Wol sliep nog half, maar hij moest zoveel inspanningen doen om lucht te krijgen dat ik hem mee heb genomen. Hij viel gelijk in mijn handen in slaap, hij was echt doodop, ik moest me zelf echt dwingen om rustig een oplossing te zoeken. Na zo'n tien minuten onder de ventilator te hebben gestaan was Wolletje wat aan het rondstrompelen. Hij kreeg veel meer lucht in de koudere kamer, want meneer was gewoon op en daar was niks aan te doen.
Zo lag hij dan twee uur op mijn schoot:

Plots leek hij, volslagen in paniek, echt totaal geen adem meer te krijgen. Hij lag met zijn neusje op de handdoek, dus ik wilde hem helpen, zodat hij meer ruimte kreeg om te ademen. Maar toen beet hij me (niet hard verder, hij was gewoon helemaal de weg kwijt) tussen mijn duim en wijsvinger. Ik heb hem toen maar gelaten op mijn schoot, want hij plofte neer en ik zag hem elke ademhaling minder zijn best doen.
Toen was hij weg, hij lag stil. Nog even gevoeld, maar behalve trillende spiertjes was er geen hartslag meer. Ik heb hem nog zeker een halfuur op schoot gelaten, heb denk ik zonder stoppen gehuild, daarna heb ik hem in mijn eentje begraven, want er was niemand thuis...
Lieve Wol, je bent de meeste knappe en lieve hamster die ik ooit heb gehad. We hebben samen zoveel gewonnen; jouw hersenbloeding, mijn depressie toen ik je net kreeg, later je verlamde achterpoot... Er is voor jou nu alle tijd om te rusten, dat heb je ontzettend verdient! Geen idee of je nu nog bij me zal zijn, als vader voor je opvolgers, maar wel weet ik dat je altijd in mijn kamer zou blijven, met de prachtige foto aan de muur.
Rust zacht Wollebol

04/12/14 - 18/08/16
Zijn prachtig pak, pluizebol...

Onze laatste selfie...


Nieuwsgierig beestje....



Bedankt, hamsterfans voor jullie steun gister...