Hoi bokkers

Ik heb twee geweldige katten thuis, maar ze zijn zó verschillend dat ik af en toe met mijn handen in het haar zit...
We hebben een dominante kater van een jaar, Kafka, en een timide poesje van ook een jaar (Olijfje).

Kafka kwam in augustus 2015 bij ons, en Olijfje haalden we 3 maanden later op van het asiel toen we het gevoel hadden dat Kafka kattengezelschap nodig had. Olijfje zou volgens het asiel een pittige tante zijn, maar had een beetje een ontwikkelingsachterstand toen ze bij ons kwam (dit is bijna bijgetrokken) en ze was broodmager. Ook dat laatste is meer dan goedgekomen Ze is alleen wel erg klein voor haar leeftijd.

Hoewel Olijfje niet bang lijkt te zijn van Kafka, lijkt hij haar regelmatig als 'prooi' te zien. Als hij een drukke bui heeft en zij zit rustig ergens, gaat hij achter haar aan en hij houdt soms niet op. Ook niet als hij haar in het nauw heeft gedreven onder een kast o.i.d. Olijfje is erg vocaal en kan dan gaan krijsen. Dit gebeurt steeds minder, maar nog steeds kan ze niet tegen hem op. Ze houdt al niet van zijn drukke spel, maar hij is daarnaast ook heeeel sterk.
We hebben een betonnen drinkbak en een drinkbak voor honden, maar die sleept hij gerust door de kamer Bizar, want ook hij is niet groot voor zijn leeftijd.

Als ik met Olijfje lekker lig te stoeien en te knuffelen op het tapijt of op de bank, komt Kafka standaard aanlopen en hij jaagt haar weg. Hij jaagt haar soms ook uit de kattenbak, zodat ze elders in huis poept.

Aan de andere kant geeft Olijfje Kafka ook weleens een mep, en kunnen ze ook leuk samen spelen. In die zin is Olijfje dus niet bang voor Kafka. We weten ook dat ze zich weleens aanstelt.

We proberen Kafka zoveel mogelijk te vermaken door met hem te spelen en hem in huis voldoende (klim) speelgoed te bieden. Hij vindt het geweldig om druk te spelen en is erg blij als je met hem wil stoeien. Doen we dat niet, dan zet hij ter attentie zijn klauwen in onze bovenbenen als we tv kijken.

Kafka is een schat, maar écht een enorme draak. Ik vind het heel moeilijk om niet boos op hem te worden als hij Olijfje weer eens opjaagt. Meestal laat ik het ze zelf oplossen, maar als hij doorgaat of haar uit de kattenbak jaagt...word ik goed pissig. Meestal zet ik hem dan in een andere ruimte dan Olijfje om af te koelen. Al weet ik dat hij wellicht niet weet wat hij fout doet.

Hoort dit erbij? En hoe gaan andere kattenliefhebbers hiermee om? Tips zijn welkom en thanks voor hetn lezen van mijn verhaal