Ik loop voor het eerst met mijn pup een wat groter rondje. Ik loop dagelijks meerdere keren per dag langs dat huis, soms loopt hun hond even buiten. Levensgevaarlijk aan een drukke weg maar goed. Vandaag liep ik er voor het eerst langs met mijn pup. We waren al ong 300 meter verder, hoekje om, langs een drukke randweg. Ik kijk om mijn schouder komt er vanaf die drukke weg die labradorachtige hond eraan gesprint. Ik wou hem eerst tegenhouden (wat doet die hond op die drukke weg?), gaat hij RECHT op de onderkant van de nek van mijn pup. Eigenaars reden achter de hond en schoten meteen te hulp anders weet ik zeker dat dit anders had afgelopen, zo'n zware hond. Die zou ik nooit in mijn eentje van mijn pup afgekregen hebben.
Maar goed, pup heeft een vleeswond nu op zijn nek. De mensen gaven mij wondspray mee, 3x per dag eroverheen spuiten. Morgen de DA nog bellen voor de zekerheid.
Ben zo geschrokken. Houd je hond gewoon op je erf onder toezicht. Deze hond heeft mijn pup gevolgt, we waren de hoek om alles, we waren al best ver weg. Hond gaf in de seconde dat ik hem op de weg zag rennen geen signaal van agressiviteit en het volgende moment lag mijn pup piepend onder hem. Moet er niet aan denken wat er gebeurd zou zijn als de eigenaars er niet bij waren ...
Moest dit even afschrijven, zit nog in een adrenaline kick tot en met. Pup heeft duidelijk pijn nu en ik voel me weer zwaar instabiel. Het idee dat datgene wat je gelukkig maakt, waar je de motivatie voor ophaalt om toch de dag te beginnen, zomaar afgepakt kan worden
