Bedankt voor jullie reacties en persoonlijke ervaringen! 
Marmot schreef:Ik zou dan kiezen voor een wat oudere hond uit een asiel.
Dan krijg je eerlijke informatie en waarschijnlijk ook nog wat begeleiding.
Omdat jullie onervaren zijn, graag lange wandelingen willen maken en de hond alleen moet kunnen zijn lijkt me een pup geen goed plan.
Kies een hond die goed opgevoed is en geef dan toe op de leeftijd. Ga er vervolgens mee naar een hondenschool. Een pup is heel leuk mits je weet wat je doet en veel tijd hebt.
Mocht er wel een pup bij ons komen dan passen wij onze plannen hier natuurlijk gewoon op aan in en is het wat langer investeren om dit uiteindelijk alsnog te kunnen realiseren. Dit weet je van te voren en hier stel je je dus ook op in.
khirshanta schreef:Een pup kun je zelf meer vormen, maar een herplaatser kun je kiezen op bepaalde bewezen karaktereigenschappen.
Voor allebei is heel wat te zeggen. Persoonlijk: we hebben rashonden en herplaatsers gehad; de herplaatsers lijken toch dankbaarder te zijn...maar allemaal, stuk voor stuk waren ze even geliefd- rashond of straatschoffie
Klopt dit vind ik inderdaad wel een goede conclusie.
En leuk om te lezen dat je het idee hebt dat de herplaatsers dankbaarder zijn!
Barbet schreef:Het hangt er ook vanaf wat voor ras je zoekt?
Ik heb bijvoorbeeld 2 honden (verschillende rassen) die je nooit als herplaatser zal vinden.
Ze komen weinig voor en als ze ergens toch niet kunnen blijven, gaan ze terug naar de fokker die dan een nieuw baasje zoekt.
Qua gezondheid, ik heb 2 honden met stamboom, van goede fokker, ouders getest.
Mijn oudste hondje is 15 en kan nog goed mee komen, nog nooit ziek geweest.
Andere hond is 2.5, is ook kerngezond, heeft goede heupen (zijn foto's van gemaakt) en is precies wat je zou verwachten qua karakter wat bij het ras hoort.
Daarom zal ik ook nooit voor een herplaatser gaan, de honden die ik heb of daarna weer zou willen kom je niet tegen.
Bij een pup uit geteste ouders verklein je wel veel meer de risico's dat je hond met erfelijke afwijkingen is belast.
Maar dat hangt ook van het ras af, sommige rassen zijn zo verpest dat er amper een goede hond te vinden is.
Maar als jij niet speciaal voor een bepaald ras gaat, in een asiel vind je meestal geen rashonden maar kruisingen of lookalikes van een bepaald ras.
Als jullie dat verder niet uitmaakt, dan is een herplaatser of asielhond ook prima.
Ja, ik denk inderdaad dat het dan meer op het laatste neer zal komen. Maar dat lijkt wel prima ja.
Wat voor honden heb je zelf?
Sclimpre schreef:Beide opties hebben hun voor- en nadelen.
Het belangrijkste vind ik dat je, als je voor een rashond kiest, inderdaad naar een hele goede fokker gaat en niet naar een puppyfarm. Een goede fokker is makkelijk te herkennen: de doen max. 2 rassen en als je iets vraagt over dat ras kunnen ze er uren over doorpraten

. Ze zullen ook massa's goede raad geven en zijn echt begaan met waar hun pup terechtkomt.
Als je voor een herplaatser gaat kan je ofwel via de fokereniging van dat bepaalde ras een hond vinden, ofwel in een asiel of via een vereniging die honden uit een buitenlands asiel haalt. In het laatste geval zou ik zeker kiezen voor een hond die al bij een gastgezin verblijft zodat je vooraf kan kennismaken en de hond bezoeken voor je een beslissing neemt.
Wij hebben al 1 rashond gehad, 2 honden uit het plaatselijk asiel, 1 overgenomen van iemand die terminaal ziek was en nu 3 Spanjaarden. Eigenlijk iedere keer geluk gehad.
Herplaatsers zijn niet per definitie moeilijker dan een pup recht uit het nest.
Nadeel van een pup is dat je je qua wandelen in het begin zal moeten beperken tot kleinere afstanden.
Ik denk dat je enkel moet vermijden naar een puppyfarm te gaan of bij particulieren die een centje willen bijverdienen door hun hond te laten dekken door de reu van de buren en 'rashonden' aanbieden zonder stamboekdocumenten.
Dus ofwel een rashond van een goede fokker en niet zeuren over de prijs, of een herplaatser, rashond of mix.Maar ik heb het idee dat jullie dat zelf ook al allemaal bedacht hadden

Heel veel succes met de zoektocht !
Dit hadden wij inderdaad al bedacht. Mochten wij bij een herplaatser uitkomen denk ik zelf wel dat wij er rekening mee moeten houden dat dit eerder wél een hondje zal zijn met zo'n achtergrond.
Ik heb namelijk het idee dat mensen die hier hun hondje vandaan halen hier toch impulsiever in zijn en dit wellicht ook sneller onderschatten / beu zijn en dan een nieuw huis zoeken.
Bijzonder om te lezen dat rashonden vaak nog wel meer mankeren. Al deelt niet iedereen die mening.
En er komen een aantal leuke hondjes voorbij, leuk de succesverhalen!
Wat betreft de puppytijd, bij sommigen van jullie is dit dus wel tegengevallen. Ik denk inderdaad iets wat je niet moet onderschatten.