Wij hebben een Shih Tzu pup die eigenlijk geen pup meer is want inmiddels is ze alweer 6 maanden oud.
Het is echt een schatje en ook best een mooi hondje.
Alleen er is 1 ding wat echt wel heel lelijk is, en dat niet alleen ze eet er ook moeilijk door.
Ons hondje heeft namelijk een onderbeet.
Toen we haar voor het eerst gingen bekijken had ze dat nog niet, of het was in ieder geval nog niet zichtbaar. Maar we hadden het wel kunnen verwachten want het komt natuurlijk vaak voor bij Shih Tzus en aangezien ze uit een 'oepsnestje' komt heeft haar vader ook een onderbeet.
De onderbeet was op dat het niet mooi was na helemaal geen probleem geweest tot nu toe.
Ze eet sinds anderhalve maand namelijk erg moeilijk, was ze daarvoor echt een schrokker met eten, eet ze nu met moeite haar bakje leeg in een uur of soms laat ze het grootste deel gewoon staan.
We zijn er mee naar de dierenarts geweest maar die verwacht dat het misschien nog wel minder gaat worden aangezien ze vol op in de groei zit en als het niet minder wordt dat ze er wel aan went.
Maar haar onderbeet wordt niet minder, eerst staken er alleen 4 standje uit maar inmiddels gaan de hoektanden er ook steeds vaker uitsteken en lijkt ze op een mini sabeltand tijgertje.

We dachten eerst dat het aan het eten lag, want we hadden haar net overgezet van puppy brok op junior brok, maar daar ligt het niet aan want ze eet het nog steeds wel op maar het gaat gewoon moeilijk. Aangezien die junior brokken groter zijn de puppy brokken zijn we overgestapt naar een merk met kleine brokjes, dat eet makkelijker dachten wij, maar die lust ze helemaal niet.
Ze wil nu helemaal niet meer graag naar haar voerbakje toe, hoeveel we er ook mee rammelen, dus nu hebben we er al een paar keer mini stukjes ham door heen gedaan zodat ze wel naar haar bakje toe gaat omdat ze iets sterks ruikt en dan eet ze alles, of in ieder geval het meeste heel langzaam op. Maar dat is natuurlijk niet echt een fijne manier, zowel voor de hond als voor ons.
Nu vroeg ik me af zijn er misschien bokkers met hondjes met een onderbeet? Zo ja hebben jullie ook zo'n fase gehad, en wat doen jullie er nu mee, en wat zijn eventuele opties om het op te lossen?
Oh en nog even voor de duidelijkheid, we hebben over een tijdje weer een controle bij de dierenarts, dan zullen we dit onderwerp zeker nog een keer aankaarten.
Alvast bedankt voor het delen van jullie ervaringen en het meedenken.
