
Ik woon momenteel bij mijn vader in huis en heb 2 HTK katten. Poes en kater, beide gecastreerd en ze komen ook buiten, al zijn ze liever binnen. Gaat prima en het zijn echt m'n kindjes. Ik ben best vaak thuis en vind het heerlijk om met ze te chillen, haha.
Ik krijg volgende week de sleutel van mijn nieuwe, eerste eigen huis. Een eengezinswoning met 3 slaapkamers op de 1ste verdieping en een grote zolder, en de poezels kunnen daar ook naar buiten. Helemaal goed dus. Nu is mijn droom al heel lang om een Egyptische Mau, of een Oosters typje in huis te halen. Dit heb ik nog niet eerder gedaan omdat mijn vader de katten naar buiten wil, en ik dit niet wil met een raskat. De 2 die ik heb weten niet anders, zijn buiten geboren. Aangezien ik dus een eigen huisje heb is dat anders en is de mogelijkheid om een raskat in huis te halen opeens daar..

Het enige is.. is 3 katten teveel? Ik heb altijd gezegd na de 2e, er komt geeeeeen 3e.. maar nu twijfel ik dus sterk. Ik zou zo graag een Oosterling willen, het huis is groot zat en de andere 2 zullen sowieso naar buiten gaan, die kan ik niet meer binnen houden. De evt. 3e blijft sowieso wel binnen. (Ik ga overigens nooit van huis als ze niet binnen zijn, dus kat nr 3 zal niet alleen komen te zitten als de anderen buiten zijn).
Dusja, ik zit met meerdere vragen.. is 3 katten zoveel meer werk dan 2? Qua dierenartskosten is het geen probleem, dat zit allemaal goed. Word je als zo'n typisch kattenvrouwtje gezien met 3 katten in huis? Ik ben bang dat ik het imago krijg van over 40 jaar nog steeds alleen met 70 katten, je kent het wel

Het is zeker niet zo dat ik morgen al een andere kat wil hoor, heb sowieso andere prioriteiten momenteel en daarnaast wil ik wel een kat van een goede fokker. Dus MOCHT het zo ver komen, zijn we wel een tijdje verder.
Wat is sociaal acceptabel? Ik kende een vrouw die katten opving, woonde alleen en had er 3 of 4 rondlopen. Maar het huis was klein, 1 grote smeerboel, alles te vies om aan te pakken. Ze verzorgde zichzelf ook helemaal niet. Ik wil dus absoluuuut niet dat ik ook zo gezien word door mijn omgeving. Maar telkens als ik me voorstel hoe het zou zijn met nog een kat erbij, moet ik aan haar denken en vervolgens schuif ik het idee aan de kant. Ik wil niet zo zijn/gezien worden..

Nu ben ik wel heel anders wat hygiene betreft, ik houd niet van rommel en alles moet schoon zijn. Ik wil ook koste wat kost die penetrante kattenlucht voorkomen als je het huis binnenkomt. Dus misschien valt het niet helemaal te vergelijken.
Wat vinden jullie sociaal acceptabel? Wanneer is het 'teveel'? Ik snap natuurlijk dat de meesten zullen zeggen 'zolang de katten gelukkig zijn' en 'genoeg ruimte hebben' maar dat bedoel ik in dit geval niet, dat zit nl wel goed.

Oke misschien maak ik me druk om niks, maar ben erg benieuwd naar jullie meningen
