Geplaatst Op dit moment, een jaar na het overlijden van mijn lieve Minoes heb ik de moed om er een topic over te maken.
Ik weet nog goed, ik was 11 en mijn ouders vertelden dat ze gingen scheiden, wat een verdriet had ik.
Mijn broer en ik gingen met mijn moeder mee naar een ander huis en ook mijn vader zou het huis verlaten omdat hij dit niet in z'n eentje kon betalen.
Uiteraard duurde het even voordat we een ander huis hadden en mijn moeder en ik keken graag Alle Dieren Tellen Mee.
In dit programma was een naaktkat te zien, mijn moeder zei: getsie! zo'n kat zou ik nou nooit willen hebben. Mijn reactie daarop was vrij duidelijk: alsof jij uberhaupt een kat zou willen!
Jahoor, zei mijn moeder, dat zou ik best willen.
Wij hadden thuis nooit grotere huisdieren gehad dan een muis (van m'n broer) en een cavia die van mij was.
Je kunt je voorstellen dat ik gelijk een deal met mn moeder maakte, als we in het nieuwe huis woonden dan zou er een kat komen. Mijn moeder vond dit goed.
Enkele maanden later woonden we goed en wel en het nieuwe huis en ik herrinerde mijn moeder aan de deal. Ze ontkende de deal niet en we gingen naar het asiel.
Daar zagen we een mooie bruine poes. We waren geintereseerd en de poes mocht even los lopen in het hok. Toen Minoes dus in dat hok rondliep was ze niet zo lief, ze blies en ze mauwde heel hard.
Toch viel ik voor haar mooie ogen en kleur, daarbij was ze al 7 jaar en had ze een hartruis, ik wilde een wat oudere kat een kans geven. Mijn moeder vond haar ook het einde en zo gingen we gelijk naar de dierenwinkel om een reismand en alle andere benodigdheden te kopen. Dezelfde dag nog namen we Minoes mee naar huis.
Ze heeft regelmatig muizen en jonge eendjes mee naar huis genomen maar was de liefste poes van de wereld.
Na nog een verhuizing was de beste dame door het raam gekropen en ik was in alle staten...
Mijn lieve Minoes was weg! En we woonden er pas, zou ze wel terug komen?
Voor ik het wist hielp de hele straat met het zoeken en roepen van Minoes. Gelukkig werd ze vrij snel weer gevonden.
Een aantal jaar later ging het steeds slechter met Minoes, ze werd mager en kwam ook niets meer aan, ze begon ook over te geven en haar behoefte naast de bak te doen. Haar hartruis was verergerd.
Op een gegeven moment woog ze nog maar 2.3 kilo. Diverse onderzoeken zijn bij haar gedaan, haar bloed was gecheckt en ze is helemaal binnenste buiten gekeerd. De laatste optie was haar meegeven naar een kliniek en met een echo kijken of er geen tumor in haar buikholte zat, want er was wel enigzins wat te voelen.
Mijn Minoesje was toen inmiddels 16 jaar en ik vond dat er wel genoeg aan haar geplukt was.
Ze kreeg medicijnen om het leven nog enigzins wat dragelijker te maken.
Ongeveer een jaar later, op 1 augustus 2011, belde ik de dierenarts, ik wilde advies.
Ik kon diezelfde middag nog langskomen en zo liep Minoes voor de laatste keer haar reismandje in.
Want dat advies was inslapen....
Jeetje, wat heb ik gehuild als een baby! Mijn lieve Minoes die ik een paar mooie laatste jaren wilde geven heeft nog 10 jaar bij ons mogen wonen maar was nu echt op.
Haar mooie lijf was op en versleten.
Ze kreeg de prik en kroop in m'n armen, ze sliep vrijwel meteen. Toen kwam de laatste prik en in een paar minuten was Minoes weg. Weg naar een plek waar ze geen pijn meer heeft, waar ze naar hartelust achter muizen, volgens en eendjes kon jagen.
Mijn lieve Minoes, het is nu een jaar geleden en jou foto staat op de schouw in mijn eigen huis, want mijn leven ging door.
Ik woon nu op mezelf en wat had ik je er graag bij gehad!
Op het moment dat ik dit typ liggen mijn 2 nieuwe katten, die ik sinds 2 weken heb, naast me te slapen.
Lieve Minoes, ze kunnen jou plek nooit maar dan ook nooit innemen! Ik vergelijk ze elke keer met jou. Maar ze zijn echt heel anders, zij zijn Sally en Chubby en niet mijn lieve Minoes.
Minoes ik mis je verschrikkelijk, je zit voor altijd in mn hart!!!!
Betrapt op de bank, je wist dondergoed dat je niet op de bank mocht.
Hier was je al heel ziek.
Respect als je het hele verhaal hebt gelezen, kon het niet beknopter typen.
Liefs
