Geplaatst Ik heb mijn kipje, een wyandotte, nu een jaartje. Ik heb hem als kuiken gekregen van een vriendin die eieren uit ging broeden met zo'n lamp. Nou, helemaal leuk,binnen gehad onder een warmte lamp, hebben hem Pip genoemd. Ik moet eigenlijk zij zeggen trouwens.. Ik was als een soort moeder voor hem, hij liep ook achter me aan en viel bij me in slaap.
En als ik hem dan weer terug zette ging hij piepen tot hij in slaap viel. Pip bleef groeien en na een tijdje is hij in een bench in de bijkeuken gezet, waarna mijn vader een hok voor hem heeft gemaakt. Het was al een halve kip, en toen ging hij naar buiten. Ik haalde hem er wel vaak uit, hem lekker laten scharrelen enzo, maarja een kip alleen blijft maar een kip alleen. We hebben het zo een jaartje gehad, alles ging goed alleen verveelde hij zich af en toe. Nu hebben we sinds een paar maandjes 2 kuikentjes erbij. Die hebben we ook eerst binnen gehad maar die waren niet zo gehecht aan me, omdat ze met zijn tweeën waren. Toen hebben we ze bij Pip buiten in het hok gedaan. Eerst was ik bang dat Pip ze ging doodpikken, dat hoor je wel vaker. Maar Pip was bang voor ze..
Toen hebben we het een dagje aangekeken en daarna had Pip ze '' geadopteerd ''. Superschattig! Ze gingen bij Pip onder zijn vleugels op stok slapen enzo..Maar nu doet Pip dus best raar tegen me
.Hij ging me in mijn hand pikken toen ik ze ging voeren en hij loopt ook niet meer achter me aan en dat soort dingen. Nu is een zo'n kuiken ook best wel fel, ik denk dat het een haantje is, en die ander is super'verlegen'. Maar het lijkt nu dus net alsof Pip me wil aanvallen iedere keer, niet zo erg leuk.. Kan ik hier iets tegen doen of is dit gewoon normaal? 
Okee dit is best een apart verhaal. Ik zit ook echt te zeiken want mijn kip is nu niet meer eenzaam, maar nu ben ik eenzaam
Maar misschien heeft iemand hier verstand van? 
Hopelijk wordt het idd minder als de kuikens groter worden. 
) 
