Geplaatst Zo klein en lief.wat hebben we het fijn gehad.op een dag Werd je moeder aangereden wat heb ik gehuild alweer moest ik een lieverd laten gaan.
Nu moest ik jou gisteren af geven,ook aangereden wat heb ik staan huilen.
Mijn kleine ondeugende poes, ik heb je zelf begraven,in je lievelingsdekentje gewild en je nog even geknuffeld.
en tegen je gepraat, toen een grafje gemaakt en je daar stilletjes begraven,met een rozen struikje erop.
Wat moest ik huilen alleen jou kindjes heb ik nu nog,ik hoop je ooit weers eens te zien.
En hoop dat je ooit nog eens terug komt,geniet nu maar van al het moois in de hemel.
Ook al doet het zeer,ik zeg geen vaarwel maar tot ziens ik en Mischa zijn 4jaar samen geweest.
En nu ik schrijf voel ik tranen branden
.En als er een hemel voor poezen is ga jij er zeker heen omringt door gods liefde.
Dag lieve poessemoes van me mis jou gemauw en jou kopjes.
Ooit zie je weer, tot dan zal ik op jou wachten.Dag lieve moesje van me.rust in vrede.
.
.
