en toen fietste ik verder naar mijn pony's. Ik pakte een voerschep en deed em daar in, ik liep naar binnen en zei: Je raad nooit wat ik heb gevonden! Dus ik liet het zien en ze vonden het heel erg schattig. Ik hem info gezocht en ik heb hem nu al vaak koffiemelk gegeven. Hij leeft nog, en hij wordt steeds vrolijker. Hij vind de melk erg lekker. Ook staat er in zijn hokje een bakje met knaagdierenvoer. Hij gaat daar ook steeds in om te proberen te eten, maar zijn tandjes zijn nog niet scherp genoeg, en dan valt hij in slaap in de voerbak
. Steeds na het melk geven valt hij in slaap. Ik weet niet hoe oud die is. Zijn kopje is in verhouding nog wel te groot voor zijn lijfje. Hij heeft nog wel haartjes en al een klein staartje. De oogjes zijn een beetje open.

