De eerste weken heb je je verstopt in een doos, als ik langs kwam lopen sprong je in m'n broekspijp en klom snel omhoog om veilig over m'n schouder mee te liften en zo het huis te ontdekken.
Romy en Loes, de andere katten vond je maar niks, maar de hond werd je vriend. Veilig opgerold tussen zijn achterpoten en staart lag je heerlijk te slapen en te genieten. Je volgde hem overal, wat wel spannend was, want ook liep je mee als we gingen wandelen, en niet alle andere honden vonden jou net zo leuk.....
De eerste jaren kon niemand bij jou in de buurt komen, ook Erik niet. Jij was mijn maatje en daar was je heel duidelijk in. de laatste jaren werd je wat milder en begon in te zien dat mensen eigenlijk toch niet zo erg eng waren.
In de tussentijd kwamen er wat honden bij, en werd je vrienden met Thyra en Joy nadat Baggio er niet meer was.
Je werd ouder maar was nog steeds altijd blij en opgewekt. Eten was je hobby ondanks dat je altijd een slanke kat gebleven bent. Wanneer ik eerder naar bed ging kroop je bij me op bed tot Erik ook boven kwam. Dan hoefde hij niks te zeggen maar liep je rustig de slaapkamer weer uit waar je eigenlijk niet mocht komen.
Vannacht ben je opeens erg achteruit gegaan, een hersenbloeding/TIA.....
Vanochtend kon je niet meer goed lopen, je achterpoten willen niet mee. Ook staan je ogen raar en heb je aan 1 kant een loopneus en loopoog.
Straks gaan we nog 1 keer samen weg, maar ik zal alleen terug naar huis gaan.
Lieve Anka, bedankt dat je mijn vriendinnetje wilde zijn!
Ik zal je missen.
Slaap zacht lieverd. Dikke kus!
