Geplaatst Het was mijn moeder;
"Anne-mieke, ik moet je vertellen wat er zojuist is gebeurd...Nicole hebben we moeten laten inslapen....Ze had een aanval gehad, waarbij ze liep te schudden, schuim op de mond had en haar ontlasting liet lopen...de dierenarts zei dat ze haar wel een spuit kon geven dat ze uit de aanval vandaan kwam maar daar zou ze gehandicapt uit komen...Dus omdat ze al zo oud was en het er al een tijd aan zat te komen hebben we haar in laten slapen"
Dat is het dan, Je hondje die je al sinds je 6de hebt zomaar weg!
De rest van de middag bijna niet kunnen werken, want je zit met je gedachte bij thuis...en elke keer als je aan je hondje denkt winnen de tranen het...
Dan kom je thuis van je werk en je ziet je hondje in een doosje liggen, en je moet afscheidt nemen want de volgende dag verdwijnt ze in een gat in de grond!
Heb er lang over na zitten denken, maar het was beter voor het beestje en voor ons dat het zo is gebeurd. Ze was blind, doof had een verlamde staart waardoor ze telkens rauwe bips had door ontlasting wat in haar staart bleef zitten...en moest elke dag onder de kraan hierdoor....wat niet meevalt voor een hond dat bang is voor water...Ze at al een tijdje geen normaal voer meer...alleen frikandellen en kaas ging er nog in...Op het einde was ze zo mager echt heel eng...
We waren al twee weken eerder van plan haar in te slapen, maar toen had ze even een opleving en ging het juist weer goede kant op! Gelukkig heeft ze zelf gekozen, en hoefden wij de beslissing niet te maken....
Er is niets erger dan dat je hond op weg om haar in te laten slapen je aankijkt met grote ogen van : "waar breng je mij nu naartoe, is dit alles na 16 jaar?"
Nu kon ze je niet aankijken en wist ze zelf niet eens wat er gebeurde, want ze was al weg...
Sorry voor lange verhaal, maar moest het even kwijt :'(
ode aan mijn lieve hondje: (+ 28-01-2011)
Als twee lieve bruine ogen vragen, "Help me, want ik voel me niet zo fijn". Mag je dan, omdat je voelt "Dit is het einde..." Egoïstisch zijn? Als je van de dokter hoort, "Dit komt nooit meer goed, en ze krijgt steeds meer pijn" Mag je dan omdat je haar niet wilt missen....Egoïstisch zijn? Als twee lieve bruine ogen zich sluiten gaan, voorgoed en je met haar levenloze lichaam terug naar huis toe moet. Met een hart vol pijn! Dan probeer je jezelf te overtuigen, Dit was het beste! Ik mocht niet Egoïstisch zijn, 16 jaar bij ons, Elke dag samen een feest! En in al die jaren, is ze zelf niet één keer Egoïsch geweest!
Rust zacht, Lieve Nicole...
Jij was ons enige zusje met Bruine ogen.....
) 
