Geplaatst Reno hebben wij bijna 10 jaar geleden opgehaald uit het asiel, ze dachten dat hij 3 of 4 jaar was.
Reno is vanaf dag 1 ontzettend braaf en aanhankelijk geweest, we hebben veel wandelingen met hem gamaakt en van hem genoten.
Ook toen de kinderen kwamen is hij niks als lief geweest, nooit proberen te happen of iets dergelijks.
gisteren toen ik uit mijn werk kwam kon hij soms niet meer op zn achterbenen staan maar soms ook wel. een paar uur later was hij al erg achteruit gegaan dus naar de DA geweest. tja kon vanalles zijn, tumor , hernia oid. een prednison spuit gehad en kijken of het iets zou helpen dan moesten we vandaag om 11.00 terug komen.
toen we gisteren naar bed wilde gaan begon hij te piepen, hij wilde niet dat wij weg gingen ik denk dat hij het zelf al wist dat het einde er aan zat te komen.
Mijn man heeft vannacht beneden bij Reno geslapen. Toen ik beneden kwam zag ik al meteen dat het niet goed was, nu kon hij helemaal niet meer opstaan. Ik heb de DA gebeld of we eerder konden komen vond het zo zo zielig. om 9.00 heeft de Da hem in laten slapen, hij zei zelf ook dat het beestje helemaal op was.
We hebben hem in het bos begraven lekker in het zonnetje. nu in en in verdrietig, gelukkig valt het voor de kinderen mee die hebben afleiding genoeg.
We hebben alle spulletjes opgeruimd omdat ik het heel moeilijk vond om alles weer tegen te komen.
Lieve Lieve Reno, bedankt voor alle fijne jaren, we zullen je missen!!!!!!!
