Geplaatst Gistermiddag is mijn kleine grasparkietje overleden. Ik merkte al een paar dagen dat hij rustiger was, maar hij had goed, dronk goed en was nog goed te pas. Maar toch had ik een naar gevoel. De laatste 3 dagen was ik sochtends bang om naar beneden te gaan en hem aan te treffen in zijn kooitje. Maar elke morgen zat hij nog vrolijk in zijn kooitje.
Tot gistermiddag was hij nog goed te pas. Hij wandelde door de kooi en at van zijn stokje met pitjes. Maar het beviel me niet toen hij op zijn laddertje ging liggen. Toen hebben we hem uit de kooi gehaald en heeft hij op schoot gelegen. we hebben hem om half 11 uit de kooi gehaald en om kwart voor 2 was het voorbij. Hij kon eerst zijn evenwicht niet meer houden. toen liet hij zijn vleugels hangen en even later kon hij ook zijn koppie niet meer omhoog houden. Hij werdt kouder dus hebben we een flceece dekentje gepakt en hem erin gelegd en toen is hij rustig ingeslapen.
Ik voelde het aankomen maar toch vindt ik het vreselijk. Hij was super tam en kon praten als brugman en kusjes geven als de beste. Ik heb hem meer dan 10 jaar gehad. Ik ben wel ''blij'' dat hij rustig bij ons is ingeslapen in alle rust.
Lieve Boebie na 10 jaar is jou lichtje gedoofd. Slaap lekker klein vriendje
