Korte inleiding:
Begin 1998 hebben wij onze 1e hond gehaald. Geheel onwetend qua honden (en fokkerijen en ...) zijn we gestart met een Beagle-pup, [***]. Een jachthond, in een flat (wel gelijkvloers met weide achteraan), met ouders die 8u per dag werkten en een kind wat naar school ging

Toen hadden we dus geen hond meer, nu 2 jaar later is ons gezinnetje nog maar met 2 en gaat mama héél veel minder werken (meer thuis dan werken en als ze gaat werken is het 4u per dag) dus toen kwam het weer: een hondje erbij zou wel leuk zijn. Nu staan mama en ik lijnrecht tegenover elkaar qua type hond, zij wil liefst een superklein schoothondje, ik wil een echte hond (niet dat die schoothondjes geen honden zijn, maar jullie begrijpen het wel denk ik)

Nu zei ik vandaag tegen mama (weer maar eens): als je een hondje wil moet je af en toe eens in het asiel gaan kijken. Ze trok er eerst niet echt aan maar soms ben ik gewoon goed

Tot de laatste rij kooien .. Mama liep voor me en zegt ze ineens: och, kijk nu .. En 2m verder: oh nee, kijk hier nu!
Dus wat bleek:
kooi 1 .. een beagle .. een hele echte beagle
kooi 2 .. een pincher .. een heel klein geval

Moeder natuurlijk meteen naar die pincher. Ok, toegegeven, het was een schattig beestje, maar o zo bang. Wel kwispelen in het verste hoekje, maar niet durven komen .. Ik was ondertussen al bij die beagle blijven hangen (



Daarna zijn we wat informatie gaan vragen over de pincher, is een gevonden hondje (zonder chip), geschat op een jaar of 2 en moet daar dus nog even blijven omdat de eigenaars kunnen opduiken, zat er nog maar een dag of 5 .. Maakt natuurlijk niet uit, haast hebben we niet en we gaan sowieso nog een (paar) keer terug voordat we beslissen .. Ik natuurlijk zo even tussendoor toch ook maar wat gevraagd over die beagle die er toevallig langs zat, kon het niet laten




Dus kortom: ik ben er weg van, hoe die hond op mij reageerde .. te mooi om waar te zijn ..
Maarja, ik besef ook dat het mijn moeder is die moet kiezen, het zal vooral haar hond worden (ik heb een fulltime baan en woon nog thuis, dus ik heb ook wel contact met de hond maar toch een stuk minder als mijn moeder) .. en ik kan wel eens goed overtuigen, maar ik vrees dat dit toch een onbegonnen zaak is

*zucht*
Volgende keer maar proberen niet naar die hond te kijken als we nog eens teruggaan voor die pincher

