hobbyboerin schreef:Hallo allemaal, wij zijn bezig om voor onze zoon een therapiehond te zoeken die we zelf onder begeleiding van een ervaren trainster op gaan leiden. Onze zoon heeft autisme met (vooral 's nachts) paniekaanvallen. Overdag gaat het wel goed dus de training zal vooral gaan om het afleiden als er 's nachts een paniek aanval komt. We wonen buitenaf en onze tuin is al veranderd in een honden speelveld voor de honden die we nu hebben. Helaas zijn deze te oud of gewoonweg niet geschikt als therapiehond. De honden mogen dus buiten rennen en spelen naar behoefte. Verder vind ik het belangrijk dat er cursussen gedaan worden met de honden. de nieuwe hond zullen we dat ook mee gaan doen. Als mijn zoon dat niet aandurft ga ik het doen.wat voor cursus ligt voor een deel aan war de hond leuk vind.De hond zal hooguit 2x per week een paar uurtjes alleen zijn. Wij willen graag een wat kleinere hond (kleine middelmaat max) die dus geschikt is als therapiehond, met andere dieren om kan gaan zoals honden en katten. Hebben jullie een idee welk ras geschikt zou zijn?
Iemand in mijn naaste omgeving is momenteel bezig met een stichting die ook hulp/werk- honden in gezinssituaties plaatst zodat deze honden een fijne gezinssituatie hebben naast hun ‘werk’ als hulphond.
Haar gezin wil zo’n thuis bieden en uit de gesprekken met de stichting is gebleken dat er bij hun gewerkt wordt met de doodle’s-, labradors- , golden kruisingen, maar dus ook met corgi’s teckels, vlinderhondjes en pomski’s. Wellicht heb je er iets aan!
Ik kom ook meelezen in jullie topic. Na 10 jaar Berner Sennen, wilde we graag een (for)maatje kleiner, minder haar, kwijl en hond. Het werd een chodsky Pes ( boheemse herder). Reu is inmiddels 4.
Gezinshond 1e klas, wereld hond voor ons en de kinderen maar een echte herder en drijver. Gezin moet bij elkaar blijven en het allerliefste zit hij op je voeten zodat je merkt als jij naar het toilet gaat.
Daarnaast hebben we naast onze Berner en dus later naast de Chodsky altijd een Westie gehad. Naïef en verliefd haar particulier gekocht, maar te weinig huiswerk gedaan. Het bleek een boobytrap voor een broodfokhondje.
Ik heb haar vorig week laten inslapen, 14 jaar lief en leed. Als er hondjes bestaan met een verstandelijke beperking was zij er 1 van. 14 jaar met alle liefde de ongelukjes van onzindelijkheid weg gedweild. Talloze euro’s gespendeerd aan onderzoeken, maar nooit met enige resultaat. De laatste 2 jaar was ze doof en dement, maar gelukkig en blij. De mestceltumor type || stopte roet in het eten. Niet operabel en snel groeiend. Hij klapte open……en toen waren er geen keuzes meer.
Door het leeftijdsverschil van 10 jaar en het energieniveaus liet ik ze steeds vaker gescheiden uit.
En nu is de chodsky Pes alleen, we hebben vakantie. Dus werkelijk alle tijd voor hem, maar hij is van het pad. Komt ons ‘s morgens boven uit bed halen terwijl hij de open trap dood eng vindt en is nog neurotischer in de boel bij elkaar te houden.
Voor het inslapen riep ik het hardste 1 hond is mooi straks, maar diep in mijn hart gun ik de Chodsky Pes een maatje, een houvast naast het gezin.
Je weet pas wat je mist, als je het verliest denk ik bij elke Berner Sennen die ik tegen kom, maar daarmee veeg ik mijn principes van tafel. Een klein formaat zou passender zijn, maar wat ? En pup of toch volwassen? ( maar liever niet de ellende van een ander)
Voorlopig ben ik er nog niet aan toe en wellicht blijft het wel zo met 1 hond……, maar voorlopig lees ik met jullie mee!
Over de aussie’s die hier genoemd werden. Kijk eens bij happytails. Die hebben naast hun Hondenschool hun hobby in het fokken met aussie’s. Geven mijn inziens ook goede voorlichting mbt het ras.