Geplaatst Morgen krijgt Zarah weer een vriendje! Hij is vandaag wezen kennismaken.
Shendor is een kleine bruine Dobermannreu van 8 jaar oud (ja, toch weer een oude, bloed kruipt waar het niet gaan kan
). Hij is maar een paar cm groter dan Zarah, dus voor een reu erg klein. Hij is gecastreerd, niet gecoupeerd, ook niet aan de staart. Verder natuurlijk erg lief, en ontzettend baasgericht. In de eerste 4 levensmaanden is er niks met hem gedaan.Zijn huidige baasje heeft hem gehaald bij een boerderij, en hij was tot die dag nog nooit de stal uitgeweest. Dus een flinke periode 'gemist'. Hij vondt alles eng, en blafte vooral heel veel naar alles. Op cursus en naar een gedragstherapeut geweest, waarna het een stuk beter ging.
Naar andere honden blaft hij nog wel veel, tot hij ze kent, dan doet ie het niet meer. Ook in de kont bijten is erg favoriet, maar dan snel wegrennen.
Zarah en hij snappen elkaar niet goed nog, hij gromt en blaft, en zij blaft en kwispelt en denkt dat hij wil spelen, maar hij is gewoon erg onzeker.
Yuma negeert hem, en hij Yuma. Hoewel Yuma wel ging snuffelen toen hij eindelijk even rustig lag, en toen schrok ie. :mrgreen:
Zijn baasje moet hem wegdoen vanwege een scheiding, en zijn ex wil Shendor niet (meer) hebben. Hijzelf kan hem niet houden omdat hij tijdelijk op een kamer woont, en geen huisdieren mag hebben. Ook werkt hij fulltime, en wil het beste voor de hond. Dus een moeilijke maar eerlijke beslissing.
Hij heeft KNPV getraind, dus ik kan veel van hem leren denk ik, en Zarah ook! :lol2:
Zarah is wel eng trouwens, wat hij uit in grommen en blaffen. Zarah blaft en piept terug omdat ze het niet snapt, ze kwispelt er wel bij. Ze denkt dat hij wil spelen volgens mij.
Het is dus even flink wennen voor beide honden. Shendor woont nu met een andere hond, en katten in 1 huis, en dat gaat prima. Baasje zegt ook dat als hij eenmaal een beetje gewend is dat er geen probleem is, maar dat hij vooral angstig is. Dat was aan zijn houding ook wel af te lezen.
Foto's volgen!
