Geplaatst Al 4 jaar heb ik een hond, echt een lieve hond (teef). Geadopteerd uit Bosnie. Ik weet dat het een dier is, en geen robot. Daarom wandel ik met haar aan de riem, en fiets ik dagelijks zodat mijn hond haar energie kwijt is. Ze is heel braaf, zal geen hond pakken, ze kijkt op, en loopt verder.
Ik heb meerdere keren mogen ervaren dat mijn hond aangevallen werd aan de riem. Alle honden die haar aanvielen waren los lopend, en grepen haar in de vacht, en 1 hond heeft haar echt gebeten, waardoor ze een wond had gekregen. Hierdoor heb ik wel schrik gekregen en ben ik alert tijdens het wandelen.
Vanmorgen weer, buurmeisje loopt met 2 honden, 1 zeer dominante reu, en een hele drukke teef. Ik had haar al zien aankomen, en was al alert daardoor. Maar haar honden, kwamen uit de bosjes, renden naar mijn hond toe, en waren niet meer onder apel.
Gevolg: de reu duikt boven op mijn hond, laat tanden zien, snuffelt, en wil er boven op. Ik schreeuw die hond weg, een poging tot. Het teefje rent druk heen en weer, geen idee wat ze moet doen. (stress of onderdanig?) Nog maals schreeuw ik de hond weg, hoor ik iemand anders ook schreeuwen, en de honden kijken enkel op. Ik geef een lucht schop naar de reu, en stap "groot" op hem af, hond schrikt af, en nog maals schreeuw ik dat ie op moet rotten. Buurmeisje is inmiddels bij de honden, pakt de reu vast, lijnt hem aan, en zegt vrolijk : goeie morgen.
Mijn probleem? Zou je nu denken?
Als je weet dat je hond dominant is, en zo op iedere hond duikt, terwijl het echt zichtbaar is dat de andere hond er gewoon geen raad mee weet, maar niks durft, en als je weet dat er meerdere honden lopen, waarom doe je ze dan los?
Het buurmeisje legde me net haar verhaal uit. Zij beweerd dat een hond geen stress heeft als ie los is, geen commando's, geen lijn die aan je trekt etc. De hond krijgt de kans om de evt. te rennen, om de stress die die wel heeft er uit te rennen.
Ik vertelde haar, dat een hond juist duidelijkheid heeft door de commando's. En dat je een hond moet leren waar zijn plek is. Dus geen getrek aan de riem, maar netjes naast in een boogje. Geen stress
toch? Ik zie echt geen stress bij mijn hond, enkel als er een loslopende 'hormonenbal' op haar af komt rennen.Maar zij vind het anders. Prima! Maar ik zei al tegen haar, denk er eens overna.
We wonen in een dorp met vele honden. Ook zijn er lieve hondjes natuurlijk, maar ook een aantal grote herders (of kleine kruisingen) die altijd ruzie zoeken. De honden die mijn hond al eens hebben gepakt, liepen altijd los. En nu nog enkele nog steeds. Ook is er mij verteld, dat honden aangelijnd moeten zijn binnen het dorp. Zo is het voor iedereen duidelijk, zeiden ze... Nu 4 jaar geleden, zie ik nog de loslopende honden lopen...
Is het zo raar dat ik zo reageer en denk? Zal mijn hond echt stress hebben? Want ik ervaar het toch anders hoor. Ik zie toch hoe een hond reageerd, ook haar honden.
Ik word er zo chagerijnig door! Sorry, maar ik ben benieuwd hoe jullie er over nadenken.
Hebben jullie je hond los? Of ga je eens in de week (voorbeeld) met ze naar het bos of strand om ze uit te laten waaien?
*de kans is heel groot dat ik nog meer info geef, na een aantal reacties van jullie*
alvast bedankt lieve bokkers
