Ik liep net een stukje met mijn hondje te wandelen en op het moment dat ik bijna weer thuis was, kwam ik een loslopend hondje tegen. Een heel oud malthezertje (volgens mij), met bijna geen tanden meer en naar mijn idee ook hardstikke doof. Zijn tong hing op een rare manier uit zijn bek en het leek net of zijn onderkaak op de één of andere rare manier, helemaal teruggetrokken was. Zijn nagels waren veel te lang en prikten in zijn poot, hij liep ook niet lekker. Ook zat hij onder de klitten en een soort van roos en was hij echt ontzettend vies. Hij zat helemaal onder de stront.
Hij liep midden op het kruispunt in zijn eentje, dus ik heb maar wat mensen gevraagd die langs liepen of hij misschien van één van hun was. Niemand wist waar hij van was en hij liep ondertussen alweer verder. Ik heb nog een man in een rolstoel gevraagd (die zit hier vaak aan de kant van het kruispunt te kijken) of hij wist van wie hij was. Hij wist het ook niet en zei dat het wel een zwervertje leek en dat ik hem maar mee moest nemen. Ik ben er maar achteraan gegaan, heb er nog even bij gestaan met mijn hondje om te kijken of hij naar een huis liep. Maar ik kon het uiteindelijk niet over mijn hart verkrijgen om hem te laten lopen. En er was verder niemand die iets deed, ook de mensen die ik heb gevraagd of hij misschien van hen was, liepen gewoon verder.
Dus heb ik 'm maar onder de arm mee naar huis genomen.

Eenmaal thuis wist ik eigenlijk niet zo goed wat ik hier nou weer mee aan moest. Zomaar een hondje van de straat plukken, dat doe je niet elke dag.
Ik heb de dierenambulance gebelt en die hebben 'm opgehaald. Ze zeiden dat dit al de 2e keer was dat hij gevonden was en dat hij er nu nog erger uitzag dan 2 weken terug. De vorige keer had de eigenaar pas een paar dagen later gebeld dat ie zijn hond kwijt was. Echt onvoorstelbaar. Ze hebben hem toen ook gevraagd hoe lang de hond al weg was en zijn reactie was: "Ach, dat kan ik toch niet weten?"
De hond moest toen terug naar de eigenaar en toen ze van de dierenambulance hem er op attendeerden dat het hondje zwaar verwaarloosd was, zei de eigenaar dat hij alleen maar wat ouder was en dat er verder niets mis mee was

Dus de dierenambulance ging proberen om te voorkomen dat het hondje weer terug ging naar de eigenaar. Ik vroeg of zo'n hondje niet in beslag genomen kon worden, maar hun reactie hier op was tsjaa.. Het is wel Nederland hè?
Ik heb maar gezegd dat als ze echt geen tehuis konden vinden, ze me maar weer moesten bellen.