Lieve Katie,
Lieve Katie, ik weet nog hoe je daar in het asiel op mijn Fleurtje zo lief zat te lijken.
Wist gelijk dat ik je meenemen zou.
Tuurlijk was je geen Fleur, maar Katie die je eigen ik was.
Overal ging je op visite, zo lief, braaf dol op aandacht.
Schooien kon je als geen ander (maar wel met je oren plat).
Lieve Kadieka ook al was je altijd op pad, wat jammer genoeg je noodlot is geworden schat.
Want lieverd, je komt nooit meer thuis, je bent overreden, keihard.
Je mocht maar een jaar en vier maanden blijven leven, maar ik hoop dat je het in je veels te korte leventje toch fijn bij ons hebt gehad.
Lieve Katie
Rust zacht.
Laatst bijgewerkt door Nickeltje op 04-10-09 18:18, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Hoofdletters uit de tekst verwijderd en aangepast.