Geplaatst Vorig jaar oktober is Dwarf ziek geworden, ze had erge ondertemperatuur en ik moest het eten echt voor dr neus zetten anders at ze niet. Ze reageerde heel paniekerig overal op, was alsof ze spoken zag.. Dierenarts erbij en deze kon niks vinden, om een eventuele ontsteking uit te sluiten een antibioticakuur gegeven en een vitamineshot. Heel de winter ben ik met suzanne (stalgenootje) bezig geweest haar in de avond een deken op te doen smorgens er weer af te halen, 2x per dag warme slobber te geven en uiteraard de temperatuur in de gaten te houden.
Al met al at ze weer goed en werd langzaam maar zeker weer de oude.
In maart kwam ik op een ochtend op stal en zat heel dr kont onder een dikke laag bloed. Ik schrok me dood, dacht dat ze ergens door het glas was gegaan ofzo, heb haar toen met warm water schoon gemaakt en toen bleken er geen wonden aanwezig
Het bleek uit de baarmoeder te komen. Weer de dierenarts laten komen, welke constateerde dat ze tumoren op haar eierstoken had, waardoor haar hormoonhuishouding dusdanig verstoort was en ze wss schijndrachtig was geworden.. Omdat ik 100% zeker wilde weten dat het idd tumoren waren heb ik een echo laten maken. De dierenarts zei toen dat als ik zeker wilde weten dat ze geen pijn had ik haar beter in kon laten slapen.
Maar aangezien ze bij onze paarden staan (heb er nog één) zijn we er meerdere uren per dag. Ik kende haar en haar gedrag heel goed en daarom heb ik besloten haar nog een hele mooie zomer te geven.
En die heeft ze gehad, Het was een wereldzomer, mooi weer warme nachten, uren en uren heeft ze zich vermaakt in dr modderbad en kwispelend door de wei..
Maar helaas kwam aan de zomer een eind, heb zolang gezegt als ze pijnvrij blijft laat ik haar in september gaan, en voor je het weet is het ineens september..... Ze werd mager en haar tumor steeds groter...
Met heel veel pijn en verdriet heb ik haar vorige week vredig in laten slapen.... Heb haar geboren zien worden en zien sterven, heb 12jaar en 3maanden voor haar mogen zorgen..
Dwarf, Rest In peace Ik mis je!
Een kort filmpje van dwarf waarbij ze duidelijk aangeeft dat het etenstijd is, jawel zij maakt al die herrie
En als laatste een klein modderbad filmpje van afgelopen zomer
12 jaar en 3 maanden is nogal wat, je zal wel onwijs aan hem gehecht zijn geraakt. Hij ziet eruit als een enorm lief dier. Vind het wel knap dat je deze beslissing hebt kunnen maken, nogmaals veel sterkte verder. 
Ik wéét dat dit het beste was voor haar, en heb er daarom vrede mee, maar dat maakt idd het verdriet niet minder. 
