we hadden al een poosje gemerkt dat ze heel mager was, onze kat.
dat viel nogal op omdat ze altijd een grote beetje dikke kat was.
nu gaven we haar een wormenkuur omdat ze misschien wormen had, en ze daarom zo mager werd. Dit hielp averegs want ze kotste alles eruit wat ze ook maar op at.
toen zijn we naar de dieren arts gegaan en die zei dat ze keelontsteking had. Hier heeft ze prikjes voor gehad, maar gelijk toen we terug kwamen thuis, ging ze naar buiten .
sinds dien hebben we haar niet meer gezien.
mama had geen hoop meer en dacht dat ze dood was. In onze straat was een kat na 4 maanden weer terug thuis gekomen! Omdat onze poes dit ook wel es deed (maar dan een week ofzo) dacht ik dat ze terug zou komen.
ik en mijn moeder waren in de garage en ik zocht iets, dus ik drukte wat aan de kant.
Ineens zie ik daar de levenloze staart van mijn lieve rode poes. Ik zuig bijna compleet vacuüm en pak mijn moeder vast. Ik wist niet wat ik zag, ik voelde me verslagen, diep verdrietig en oerstom.
Mam had nog niet door wat ik gezien had. Maar ik wist nog wel wat uit te brengen.
ik voel me stom,. Mijn lieve poes, is nooit weggeweest, ze lag al die tijd in de garage. Anderhalve week lang. Ik merkte wel dat het raar rook, maar ik wist niet hoe een dode kat rook.
Iedere morgen als ik naar school ging, als ik mijn rijlaarzen pakte, liep ik langs mijn poes. En ik had het niet door.
ze is daar onder de motor van mijn vader is gekropen, in het donker, waar we haar niet konden zien. Alleen , op de koude grond, daar is ze doodgegaan. Ze wist het gewoon. Ik ben zo bang dat ze mij nog gehoord heeft met mijn fiets ofzo, terwijl zij daar lag.
ze had helemaal geen keelontsteking, toen we haar weghaalden zagen we dat er bloed uit haar mond kwam, en ook op de grond lag. Ze was van binnen stuk, misschien had ze wel kanker.
ik weet wel dat dit eigenlijk niet op zo'n soort site hoord, maar ik wist niks anders.
mijn ouders zijn onlangs ook ongelukkig uit elkaar gegaan, waardoor ik nog een hoop te verwerken heb.
Mijn moeder en ik delen dit verdriet natuurlijk, maar mijn vader die ik af en toe zie kan het niet aanzien als ik huil, en huilt zelf dan ook altijd.
ik kan dit verhaal ook niet schrijven zonder te huilen, ik vind het verschrikkelijk dat ze doodt is. En dat we niet eerder doorhadden dat ze ernstig ziek was. Ik vind het achteraf verschrikkelijk dat ik soms perongeluk op haar pootje ging staan, dat ik haar enorm liet schrikken, dat ik haar vergat eten te geven, dat ze door mijn toedoen in het bad belandde. Ik ben bang dat ze niet gelukkig was bij ons, ze mij eigenlijk helemaal niet leuk vond.
dit is het wel even, het wil niet meer.
klopt het dat dieren geen ziel hebben, en dus niet in de hemel komen ?
Laatst bijgewerkt door Julia op 22-09-09 22:41, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Titel verduidelijkt.