

Ze zijn inmiddels alweer 3 maanden en 3 weken, maar ik zou ze zo niet meer kwijt willen. Ze hangen aan me alsof het nog baby's zijn. Ze komen na het eten altijd op mijn schoot liggen 1 voor en 1 achter de laptop. Of ze liggen languit in mijn nek en op mijn borst. Als ze niet geaait worden piepen ze nog net zo lief als toen ze nog heel klein waren. En als ik tegen ze praat kijken ze me ook aan van, oja joh..vind ik ook. Als ze honger hebben zijn het krengetjes maar allebei toch nog zo grappig.. ben er gewoon heel blij mee


