Mijn heidewachtel van 15 maanden is vanaf pups af aan al een ongecontroleerde hond geweest. Enthousiast, druk, en ook zeker werklustig. Maar tijdens het begin van zijn pubertijd is hij steesd minder geconcentreerd geraakt omdat hij alleen maar met andere honden (vnmlk teven) bezig is. Speuren kan hij als de beste, maar hebben we op moeten geven door zijn gedrag om altijd maar achter de tevengeur aan te gaan. Behendigheid ligt m perfect, maar zodra hij iets anders ruikt is hij afgeleid hoe enthousiast en werklustig hij ook is. Corrigeren heeft geen zin, op zo'n moment is hij helemaal in zn eigen wereld en komt niks bij hem binnen.
Ook is hij al meerdere keren de poort uitgeglipt bij het passeren van loopse teven over de stoep. Mijn huis staat een stuk van de weg af, dus hij heeft én een sterke neus én ontzettend heftige hormonen. Toevallig was er op het strandpark laatst een loopse teef, onze hond heeft toen uit frustratie, onmacht en overmacht van zijn hormonen zelfs in het water gepoept omdat hij alle controle over zichzelf kwijt was. Boos zijn, vrolijk roepen, corrigeren, koekjes, het maakt allemaal niet uit. Op die momenten is hij op een compleet andere planeet.
Onze trainers hebben ons de mogelijkheid tot castratie voorgelegd. Om te kijken of het wel effectief zou zijn voor hem, is chemische castratie door middel van een chip met gereguleerde afgifte aangeraden. Op de club ook een hond (toevallig ook een heidewachtel) gezien die weer sociaal werd, ging spelen, alert en geconcentreerd was. Voor die hond was het ook echt een verlossing van zijn hormonale probleem.
Dierenarts vond het ook geen probleem, hij bestelde m wel en wilde m er wel inzetten (snel verdiende 80 euro toch?) Toch ben ik benieuwd naar ervaringsverhalen, over zowel de spuit met 6 weken werktijd en de chip. Wij willen deze stap eerst nemen voor we eventueel overgaan naar gehele castratie: Mocht het geen effect hebben weten we dat via deze tijdelijke weg.
Ben benieuwd, alvast bedankt!
