Na nog 1 minuut was hij weg, enkel zijn levenloze lichaampje lag nog in mijn armen. Ik heb hem nog even geaaid en ben dan dapper een kuil gaan graven in de tuin, ik liet de hond en ons ouder konijn even kijken om afscheid te nemen. De hond snapte er niets van en wilde spelen met het kleintje, het konijn snuifde even en draaide zich om, klaar. Toen was het tijd om te slapen, ik nam mijn kleintje en legde hem in het zand.. en huilen maar. Ik vond het zo erg om dat zand over zijn snuitje te leggen

Nu kan hij slapen, mijn lieve Fuchs.
Fuchs was een dwerghangoor mannetje, we kochten hem 3 weken geleden om bij mijn oudere konijn te zetten. Deze ontsnapt altijd uit haar ren en we hoopten haar gezelschap te geven met dit ventje. Tijdens de dag zaten ze samen in de grote ren en 's avonds haalden we het kleintje naar binnen en bleef Maus buiten in haar buitenkot slapen.
Achteraf gezien had ik het moeten zien aankomen, hij had al een paar dagen iets plattere stoelgang en bij nader inzien was hij gisteren helemaal niet zo levendig.. Fuchs is 11 weken oud geworden.


Ik voel me zo schuldig.