Geplaatst 
Ze was echt van het leventje aan het genieten.Dat was ze tot 8 weken geleden, we haalden ze 's ochtends uit haar mand en ze kon niet meer lopen of eigenlijk bewegen. Het leek erop dat ze een stijve nek, want haar spieren rondom haar nek trokken heel de tijd samen. We hebben haar 2 dagen gegeven om te zien of het beter werd maar niets veranderde. Dus naar de dierenarts en die zei ook tegen ons dit is een stijve nek, ik geen je wat spierverslappers mee en kom over een paar dagen weer terug als het niet beter gaat. Het ging dus niet beter, het ging alleen maar slechter. Het is echt niet leuk om je hond te zien zitten als een balletje, neus helemaal tussen haar voorbenen en een kromme rug, liggen ging niet.
Dus weer terug naar de dierenarts en deze dacht er nu misschien aan dat ze iets met haar hersenen had omdat 1 kant van haar gezicht afhing. Maar ze was er niet zeker van en er kwam een andere dierenarts bij kijken en die zei gelijk, het zit in haar ruggegraat omdat ze ook kreupel was met haar rechter voorpootje. Dus de volgende dag rontgenfoto's laten maken en ja hoor die andere dierenarts had gelijk. 2 nekwervels waren tegen elkaar geschoven, waardoor er een zenuw klem zat en daardoor was ze dus een beetje kreupel. Dit is dus te vergelijken met een hernia. Doet ontzettend veel zeer en in de nek is het nog iets vervelender. Niets aan te doen zei de dierenarts, ze moet worden opgesloten in een kleine ruimte en mag niet bewegen en hopelijk heelt het lichaam zich vanzelf, maar er is maar een hele kleine kans dat dit ooit nog goed komt. Pijnstiller meegekregen maar dat scheen niet echt veel te helpen, ze had zo veel pijn het was echt heel sneu om haar zo te zien. Elke week moesten we terug naar de dierenarts om te kijken hoe het gaat maar het werd niet beter. De dierenarts vertelde ons dat er niet veel anders op zat dan te opereren, maar dat is ontzettend duur 5000 dollar en het heeft maar 50% kans van slagen. Maar ja wij hebben niet zomaar zoveel geld dus we wisten eigenlijk dat het er aan zat te komen om haar uit haar lijden te verlossen. Maar ze is nog maar 4 jaar en dat vonden wij te jong om het zomaar op te geven. Toevallig was er toen 's avonds een stukje op tv over een chiropractor en wij dachten het kan nooit kwaad om haar eens na te laten kijken. De dierenarts vond dit geen goed idee maar we hebben het toch gedaan.
Deze man doet ook acupunctuur bij honden en katten. Eerste afspraak en hij heeft haar onderzocht en vertelde ons dat ze een hele goede kans had om "beter" te worden. De eerste keer wisten we niet wat we zagen, ze kwam thuis en ze was weer vrolijk en bewoog weer als een hond. Ze had nog wel pijn en heel veel momenten dat het best slecht ging maar ze ging vooruit. We zijn nu een maand verder. Ze heeft 7 acupunctuur behandelingen gehad waarvan er ook 2 bijzaten dat ze gekraakt is. Haar ruggegraat is weer helemaal in orde alleen hadden haar spieren zo'n klap gekregen dat ze die moet leren ontspannen. Sinds afgelopen dinsdag is ze van de pijnstillers af en ze is weer als vanouds
Ze kan weer genieten van haar leventje, ze huppelt weer vrolijk door de tuin en kan alle kanten op bewegen.We blijven wel onder behandeling bij de chiropractor, maar dat hoeft gelukkig niet meer elke week. 3 keer per jaar moeten we terug komen of als het eerder wat slechter gaat want het zal altijd een gevoelige plaats blijven.
Sorry voor het lange verhaal maar ik moest het gewoon even kwijt. Het ging me zo aan mijn hart en heb zoveel tranen om haar gelaten dat we zo opgelucht zijn dat ze nu weer pijnvrij is en weer kan genieten van het leven.
Heeft iemand ander ook nog ervaring met acupuntuur of kraken bij honden/katten? Ik zou graag jullie ervaring willen horen.
