Geplaatst Hij is gisterenmiddag om 15.35 ingeslapen bij de dierenarts.
Hier het verslag van afgelopen maandag wat ik op een ander forum geschreven heb:
Heb vanavond gehoord dat Kazan zijn buik vol tumoren zit...
Ben toch maar even naar de DA geweest, vertrouwde het niet zo. Zijn buik werd dikker, voornamelijk vocht, om te voelen. Hij was wat slomer, maar at en dronk nog gewoon, was nog redelijk actief, dus toch maar even laten checken.
Het is in ieder geval snelgroeiend, want op mijn verjaardag (14 juni) was er nog niets te zien op de foto's. Ben toen met hem naar de DA geweest omdat ie ontzettend vieze scheten liet, en zn buik wat opgezet was. DA wilde hem voor de zekerheid toch even zien toen, en ook maar foto's gemaakt.
Daarna ging t weer even goed, maar de laatste paar dagen is zn buik weer enorm opgezet, vol met vocht. Hij werd ook slomer, wilde wel heel graag mee naar buiten, maar als ie buiten was wilde ie vrij snel al weer terug. Hij eet en drinkt wel goed, drinkt eigenlijk weer veel te veel, en plast ook veel. Laat het binnen ook gewoon lopen af en toe.
Zn vacht glimt nog mooi, en hij is nog steeds lekker aanhankelijk.
Maar zn lijf(je) is gewoon op. Foto's, echo's en puncties zijn overbodig, omdat ze zo snel groeien is het voor 99% zeker dat het kwaadaardig is. En zo niet is er toch niets aan te doen, omdat het er veel te veel zijn, dat voelde ze direct. Zijn hart is ontzettend sterk en zou een operatie wel aan kunnen, maar de rest van zn lichaam niet.
Donderdag ben ik om 15.00 uur naar mijn eigen DA geweest, voor mijn eigen gemoedsrust, en een second opinion.
De DA voelde goed duidelijk iets zitten, en we hebben besloten om zijn buik open te leggen. Hij heeft geen echo-apparaat, en op de foto (doorlichtapparaat) zouden we het niet heel goed kunnen zien. Ik kon het voor mezelf niet afsluiten als ik niet zeker wist dat hij echt niet meer te redden zou zijn (i.v.m. overlijden vorige hond, lang verhaal).
Wat we daar aantroffen klopte niet met hoe hij zit gedroeg.
Er zat een tumor van zeker 20 bij 20 cm en geschat op minimaal 1,5 kilo zwaar. De DA had nog nooit zoiets bizars gezien zei hij, en zeker niet iets wat zo ontzettend snel zo groot gegroeid was.
Volgens de DA zou ie slecht moeten eten en drinken, en nauwelijks ontlasting kunnen hebben, maar dat was allemaal nog gewoon goed. Om 12.15 had Kazan nog gewoon zijn brokken gegeten, en voor we weggingen nog een dentastix.
Hij sprong gewoon de auto van mn moeder in, alsof er niks aan de hand was. Wel wat stijfjes, maar dat was de leeftijd.
Normaal gesproken wil mijn DA geen baasjes bij operaties hebben, wat ik goed begrijp. Ik mocht er bij blijven op voorwaarde dat ik niet flauw zou vallen, maar wist al dat dat niet zou gebeuren. Ik wilde er bij zijn als hij niet meer bij zou komen, wat eigenlijk al duidelijk was voordat hij onder narcose zou gaan. Hij heeft ruim 2 injecties nodig gehad voordat hij opgaf.
Ik ga je missen kerel, ouwe brombeer. Je bent te stoer geweest, had me eerder laten merken dat er iets niet goed zat... :cry:
Wie moet er nu midden in de nacht bovenop mijn benen ploffen? :cry:
Ik heb er vrede mee, het is beter zo...
Maar het is zo oneerlijk...!!! :cry:
Alle goeie gaan te vroeg...
Deze heeft de DA nog gemaakt voor ie volledig onder narcose was, hij was al wel een beetje weg:
Ik heb foto's gemaakt van de tumor, maar durf ze hier niet neer te zetten vanwege mensen met een zwakke maag. Mocht je het willen zien dan hoor ik het graag.
Morgen gaat Leila ook naar haar nieuwe huisje, wat een stilte dan ineens hier...
Alleen Zarah nog, maar die gaat (hopelijk) voorlopig nog niet weg hier. Sowieso niet naar een nieuw thuis, maar ik hoop dat we nog een flink aantal jaren van elkaar mogen genieten, in goede gezondheid.
Veel sterkte de komende tijd met het verwerken van dit verlies. 
