dus ik naar boven gerend, zit oopsy daar, halfdood, bekkie blauw, tong half naar buiten en blauw en ogen er half uitgeplopt.
eerst probeerde we haar "terug te duwen" maar dat lukte gewoon echt niet, toen geprobeerd haar een beetje te verleggen in de hoop dat ze er dan uit schoot maar dat hielp dus ook niet...
Toen hebben we haar zo gedraaid dat ze in haar huisje lag zodat ze wat had om op te steunen, beest was inmiddels al een keer flauwgevallen en ik was lichtelijk in paniek.
M'n ma was zo slim een zaag te pakken en toen zijn we stukje voor stukje het huisje kapot gaan zagen, oopsy raakte daar ook van in paniek en bleef dus steeds vechten.. dus ik 2 stukken plastic gepakt om haar koppie en rug te kunnen beschermen en mijn moeder verder kon zagen.
Op een gegeven moment dachten we dat we er waren dus een bijtel er tussen, breekt dat klote huisje maar voor de helft open

dus wij weer verder zagen, we moesten steeds voorzichtiger omdat ze bleef vechten en je haar zo vermoord als je met de zaag op haar nek/koppie komt

op een gegeven moment waren we er eindelijk door en oopsy was nogsteeds half blauw/paars.
m'n ma heeft toen een heel stuk van het huisje af gebroken en toen konen we haar eindelijk bevrijden.
Oopsy was helemaal de weg kwijt, kon amper lopen en viel steeds om, binnen een minuut lag ze te slapen en heb ik haar maar met rust gelaten, ze heeft iets van 3 uur de tijd nodig gehad om bij te trekken en nu loopt ze weer vrolijk in haar hokje


Huisje nu

http://www.mijnalbum.nl/Foto-A3CBDVKV.jpg

en de springlevende oopsy

