Geplaatst Bedankt dat jullie even de moeite nemen om mijn verhaal te lezen.
ik moet het echt even kwijt.
Vandaag is er namelijk echt iets vreselijks gebeurt wat ik niet snel zal vergeten.
Mijn konijntje Beauty van 3 maanden oud is namelijk aangevallen door onze kat en daar aan dood gegaan.
Op dit moment zit ik al in de tranen, je zal wel denken: 'waarom zou huilen om een konijntje'
Nou ik zou even bij het begin beginnen.
Om precies te zijn zondag 12 april kwam ik thuis van een weekend weg.
Mijn konijn verwachte voor het eerst jongen dus ik ging er natuurlijk direct heen om te kijken.
Maar wat ik aantrof was niet zo fijn. Ik vond een open hok met een leeg nestje.
Ik natuurlijk direct zoeken naar de jongen. eentje vond ik met 2 bijtgaten in zijn hoofd maar gelukkig wel lekker warm in een andere hokje. De andere (Beauty) vond ik steenkoud in een waterbak waarscheinlijk zo ingeslingerd door een ander konijn.
ze waren helemaal uitgedroogd en super mager.
Ik had direct de moeder gepakt en de jongen weer in het nest gelegd.
Maar toen ik de volgende dag bij ze kwam
waren ze ijskoud en nog meer uitdroogd (een wonder dat ze nog leefden)
ze kruipten naar hun moeder toe om te drinken maar die sprong in de lucht van angst en rende weg.
net alsof het monsters waren.
Ik heb ze toen direct gepakt en boven bij mijn borst gelegd(klinkt raar maar dat is het warmste plekje van je hele lichaam.)
daarna heb ik ze direct onder de warmte lamp gelegt. Toen heb ik een ander vrouwtjes konijn van mij gepakt omdat daarvan de jongen ook dood waren gegaan. en heb haar bij de kleintjes gezet.
Het konijntje met de gaten in het hoofd was al snel aan de verwondingen dood gegaan.
maar het andere konijntje beauty bleef leven. 3x per dag liet ik het konijntje gedwongen drinken bij de pleegmoeder. omdat het pleegmoeder konijn dat eerst nog niet wilde. Ook weegde ik het konijntje elke dag zodat ik kon bijhouden dat het goed ging. naar 3 weken deed de moeder het eindelijk zelfs, Beauty was echt van een mager hoopje naar een dik levendig konijntje gegroeit.
Ik was echt heel blij dat ze het had overleefd ze was ook zo lief. ze kwam altijd direct naar me toe huppelen en vond het heerlijk bij je op schoot te liggen.
Ik dacht vandaag nog goh wat heb ik toch ook een geluk dat ze nog leefd naar alles wat ze had mee gemaakt.
En toen gebeurde het vandaag.
Ik liet haar zoals als gewoonlijk lekker buiten in het gras huppelen.
wij hebben ook een nestje katjes en die huppelen en vrolijk achteraan.
Beauty was vandaag ook in een bijzondere blij buie
ze rende de hele tijd heen en weer en maakte de hele tijd vrolijke sprongetjes in de lucht.
zo leuk vond ze het en ze kwam af en toe even naar mij toe om te snuffelen.
toen ik even de flesje met water ging bij vullen hoorde ik op 1x een keihard gegil van een beest.
ik dacht direct aan Beauty en begon direct al rende boos te schreeuwen omdat ik weet dat katten daarvan schrikken toen ik buiten kwam had onze poes haar gelukkig al los gelaten en keek geschrokken naar mij. en ja hoor daar zag ik die mooi Beauty spartelend op de grond ze kon niet meer overeind komen.
haar hoofdje zat onder het bloed. Ik pakte haar direct op en begon van paniek te huilen en ik wou niet dat ze dood ging Ik was zou in paniek dat de buurman kwam kijken wat er aan de hand was.
Beauty was in shock geraak en haar oogjes stonden wijt open maar er was geen reactie maar ze ademde nog wel steeds. de buurman hielp met het wondje wat schoon te maken. hij zei dat het nog wel mee viel de wond en dat ze waarscheinlijk alleen maar geschrokken was. en dat gaf me nog wat de hoop dat ze het zou overleven. ik belde direct de dierenarts die me vertelde dat ik beter een uurtje kon wachten omdat het konijn in shock is en dan is het heel gevaarlijk om ze te vervoeren want dan kunnen ze daardoor dood gaan. dus ik legde haar rustig in een bak met een kleed er overheen zodat het donker was. toen ik naar een half uurtje polshoogte op kwam nemen lag ze daar dood.... Nou ik had het echt niet meer ik dacht echt dat ze het nog wel zou overleven want ze had toch nog wel drie kwartier geleefd. maarja stiekum wist ik wel dat het heel goed mis was. Nou ik moet steeds weer huilen als ik er aan denk dat ik mijn lieve knuffel maatje kwijt ben. ze betekende echt heel veel voor mij wat ik haast niet kan uitleggen. Mischien is het wel een konijn maar wel een heel special konijntje met een gouden karakter!
Hier nog een paar foto's van Beauty
Hier was ze al 5 dagen oud maar nog heel erg klein en mager
http://www.mijnalbum.nl/index.php?m=fto ... y=43HWRQPH
hier begon ze al wat te groeien
http://www.mijnalbum.nl/index.php?m=fto ... y=TFYBZFS3
http://www.mijnalbum.nl/index.php?m=fto ... y=VSU4JJPC
wat een sgatje niet! al weer heel wat opgeknapt
http://www.mijnalbum.nl/index.php?m=fto ... y=XAGU8HYE
lekker op mama slapen
http://www.mijnalbum.nl/index.php?m=fto ... y=SARXDUHS
of er gewoon naast
http://www.mijnalbum.nl/index.php?m=fto ... y=JPTYJZ8J
zal je missen Beauty
http://www.mijnalbum.nl/index.php?m=fto ... y=FDP3LJ3B
Bedankt voor het lezen.
Groetjes Grace
Ik snap best dat je daar even flink van geschrokken bent en emotioneel over. Je hebt immers al heel wat meegemaakt met Beauty en dan zoiets sufs 
